Het magische Paasei (1)

Er was eens in ons kleine, mooie Nederland een vrouw, vol ongeduld wachtend op een kindje van haarzelf. Zij was al meerdere keren in het ziekenhuis geweest en dacht inmiddels wel te weten waar ze aan toe was. Niets was echter minder waar, luister maar:

Toen de vrouw weer naar het ziekenhuis moest voor de follikelmeting van haar 4e poging, verwachtte zij twee eitjes en het bericht dat zij diezelfde avond een injectie Ovitrelle moest spuiten. Tot haar verrassing bleken er drie eitjes te wachten, maar alle drie nog maar relatief klein. Zij werd daarom gevraagd om twee dagen later terug te komen. Na twee dagen kwam de vrouw terug in het ziekenhuis. Nu denkend dat er drie eitjes klaarlagen, en zij de boodschap zou krijgen deze keer 's avonds dan Ovitrelle te moeten spuiten. Maar wat bleek nu: de eitjes waren niet gegroeid! Sterker nog: het leek alsof er eentje verdwenen was. Enigszins verward maakte zij de afspraak om de volgende dag, op Goede Vrijdag precies, terug te keren.

Vol verwachting keerde de vrouw de volgende dag, samen met haar lief, op Goede Vrijdag wederom terug naar het ziekenhuis. Eenmaal aangekomen bleek er een vergissing gemaakt te zijn met de afspraak. Deze was per ongeluk een week te ver in de boeken geschreven. Gelukkig was er een lief meisje wat haar zou helpen. De vrouw en haar lief werden gevraagd te wachten en kregen een warm drankje aangeboden.

Na niet eens erg lang wachten werden de vrouw en haar lief geroepen. Zij konden het kamertje binnen voor het derde onderzoekje. Beiden dachten dat er nu dan toch echt wel groei zou moeten zijn en grapten al over Paaseieren, volgens het versje, ook al leek er een ei verdwenen en was de parallel met 'drie ei is een paasei' misschien niet volledig meer van toepassing. Ook dit keer werden zij verrast. Er was één prachtig, bijna magisch ei groot gegroeid. De anderen waren nog klein, of inderdaad niet meer te vinden. Vertwijfeling ontstond echter: zou dit ei wellicht al snel breken? De vrouw werd gevraagd enige druppels in te leveren en een test werd gedaan. In afwachting van de uitslag wachtten de vrouw en haar lief weer een tijdje.

Toen de test klaar was, kwam er eindelijk duidelijkheid. Het ei zou inderdaad gaan breken, maar nog niet te vroeg. De vrouw kreeg de opdracht om vandaag dan eindelijk de Ovitrelle te gebruiken. Zij en haar lief moesten zich op de bijzonder zondag erna, de eerste Paasdag, weer melden. Wel erg vroeg, want tot schrik van haar lief was dat al om acht uur 's ochtends!

(wordt vervolgd....)