Wat een verandering

hoi lieve schat, je bent nu 13 maandjes en een echt schatje,

maar wat hebben we samen toch al wat meegemaakt  eerst in december het rsv virus toen in februari een weekje ziekenhuis omdat je aan het uitdrogen was als gevolg van buikgriep, toen kwamen we er achter dat je van december tot februari niks gegroeit was :( een hoop onderzoeken volgeden maar niks gaf aan wat er scheelde. terug thuis gekomen zijn we ongeveer 3 weken thuis begin je terug met het overgeven uit het niets terug een weekje ziekenhuis. hebben ze je binnenste buiten gedraaid niks te vinden gastroscopie gaf een licht verbrande slokdarm maar dat kwam volgens de dokters door het overgeven van de laaste dagen. we gaan een hersenscan uitvoeren de ergste woorden die ik toen kon horen ze gaan kijken of prinses geen tumor in het hoofdje heeft. mijn hart heeft die dag stil gestaan de resultaten kwamen uit en die waren goed wat een opluchting. opgelucht na iets meer dan een weekje terug thuis wat was ik blij al kreeg ik geen gemoeds rust het gevoel dat er nog iets boven mijn hoofd hing bleeft duren.

Maar dat dit zou gebeuren had ik nooit verwacht op 12 mei heeft papa ons laten zitten. Ik had een paar dagen het gevoel dat er iets was maar als ik hem vroeg wat er scheelde antwoorden hij niet tot die dinsdag avond ik zei tegen hem heb het gevoel dat er teug een afstand tussen ons aan het komen is en hij zei ja en toen vroeg ik wat wil je er aan doen en hij zei niks. ik moest de nacht werken en ik moest ook vertrekken naar het werk die rit heb ik de hele tijd nonstop geweend en eens aangekomen heb ik papa gebeld gelijk anders ik wou het uitpraten maar hij had er gn woorden naar hij zei mijn valies is gepakt ik  ga weg. mijn collega heeft me toen naar huis gestuurd toen ik thuis kwam was hij aan het telefoneren en legde dadelijk af hij zei dat het zijn mama was en is toen boos vertrokken.

de dag erna belde oma ze viel net als ik uit de lucht had het niet zien aankomen toen ik zei dat ze toch aan het bellen waren toen ik thuis kwam van het werk zei ze hij belde mij toch van uit zijn auto; hoe raar. Ik had s morgens het nieuws aan je grote zus moeten vertellen tranen al om we hebben de hele voormiddag samen zitten snikken en snoteren papa is zus namiddag komen halen om het haar te vertellen waar ze anders ging paardrijden gingen ze naar de speeltuin . toen hij haar terug afzetten en dan terug vertrok een beeld dat ik nooit zal vergeten hoe jou zus instorte schreeuwde papa kom terug zo hard huilde, het gevoel wat je dan als mama krijgt kan ik je niet omschrijven een beeld dat nooit meer weg gaat een hart dat gebroken wordt die snijdende pijn van je kind zo te zien lijden is verschrikkelijk.

Dus net als ik dacht het ergste hebben we gehad kwam dit je hebt je eerste verjaardag moeten vieren zonder je papa, na een stome opmerking van een colega van mama kwam ik erachter dat papa op mijn facebook had gezeten en deed me er aan herinneren dat ik zijn wachtwoord ook kende trok mijn stoute schoenen aan en kwam achter de harde waarheid papa is verliefd geworden op iemand anders in de manege, ik dacht dat hij alleen het beste wou woor zus en daarom alledagen bij haar ging paard gaan rijden maar alles blijkt nu een leugen te zijn. Na 14 dagen is hij ingetrokken bij zijn nieuwe vriendin inge 40 jaar en 2 dochters 13 en 16 jaar. wat deed het pijn te lezen dat hij haar stuurde zie er naar uit om pubers op te voeden laat ze maar komen en nu te zien hoe jullie moeten schuiven. Ik hou een boekje bij met de keren dat hij jullie komt halen; dan komt hij helena een dag in de week halen pakt hij jou even vast en is terug weg. het weekend helena komen halen haar zaterdag terug brengen wat hij moet naar een feestje en dan juliie allebei zondags komen terug halen om jullie om 16 uur al terug af tezetten of het weekend erop jullie komen halen en zaterdags bracht hij jou terug want zondags was het feestje van de jongste dochter van Inge en dan was jij er teveel aan.

Bij de bemiddeling vlot het ook niet echt ik kan jou toch niet uitleggen dat je mij een week niet gaat zien we zijn al van de dag dat je geboren bent nooit lang uit elkaar geweest en ik merk aan je dat een weekend al lang genoeg is. voor deze vakantie wou hij dan toch toe geven het verlof. narmaal gezien ging zus dus deze week een hele week naar papa van maandag tot zondag. de week ervoor vraagt hij gaat het niet van dinsdag tot maandag ik zeg oke gn probleem dus dinsdag kwam hij jullie halen een moment waarop mijn hart steeds weer breek en ik tranen heb bij overvloed. jij gaat maar 2 dagen dus  dinsdag woensdag en donderdag avond bracht hij je terug thuis wat een knuffeltjes en kusjes kreeg ik toen van je, je plakte tegen mij gelijk seconde lijm. vandaag kwam hij je terug halen en ik moet weer afscheid nemen tranen met overvled en zegt hij ik breng ze morgen allebei terug gelijk afgesproken, ik zeg je hebt ze toch tot maandag maar hij gaat het niet om ze terug tenemen ik zeg jawel maar je hebt toch recht op een week, ik breng ze dus morgen terug. Ik ben des te blijer dat ik jullie morgen terug allebei in mijn armen kan nemen.

Wat de toekomst ons gaat brengen dat weet ik niet :( papa geeft mij van alles de schuld al heb ik steeds mijn best gedaan om alles goed te doen en heb ik hem steeds zijn zin gegeven.ik kon er toch ook niks aan doen dat we nu die afgelopen maanden niet tijd hadden voor ons 2 alleen jij hebt er nooit voor gekozen kleine pruts van me om zo ziek te zijn en zo een moeilijkheden bij het eten heb je ook niet bewust gedaan, je dronk alleen maar van de borst een flesje drinken ging niet je kreeg er niets uit wwat moest ik dan doen: zeggen celinake jij mag honger lijden papa en ik gaan op restaurant? Dat kan ik toch niet maken.

Niemand die begrijpt wat papa bezield na de geboorte van helena is papa depresief geweest en toen heeft hij me ook bedrogen ik heb hem dat toen vergeven hij had mij toen beloofd dat hij me nooit meer zo een verdriedt zou aandoen. In december zei hij nog dat hij nog nooit zo gelukkig is geweest als nu en toen je de laatste keer in het ziekenhuis lag struurde ikhem nog van heben we nu nog niet genoeg meegemaakt en hij antwoorde we hebben al zoveel watertjes door zwommen en we zijn er steeds sterker uit gekomen er komt geen drup meer tussen ons in :( en nu de mensen hun tongen los komen en het grote woord is er uit blijkt dat toen hij dat stuurde hij al iets had bij zijn Inge.

Wat de toekomst ons gaat brengen dat weet ik niet momenteel ziet alles er wat grijs en sober uit maar ik weet zeker dat er ook nu weer ergens een lichtje aan het einde van deze tunnel is, hem nu nog eens vergeven zit er niet in deze keer ben ik te fel gekwets hij heeft op jullie hart gestaan en dat kan ik hem niet vergeven. ik zie hem nog steeds graag al vind ik dat raar van mijn eigen de meeste vragen of ik niet kwaad ben op hem maar dat lukt me niet ik vooral enorm teleurgesteld we waren 18 jaar en9 maanden samen, we deelden al zo lang lief en leed we hebben hele mooie momenten samen gehad en we hebben tegenslagen gekend. en jullie zijn de mooiste geschenken die ik heb gehad in dit hele verhaal.

zus en jij zijn alles voor mij en we slaan erons wel door de band tussen ons kan niet verbroken worden. ik geniet nu nog meer van jullie elke dag opnieuw de momenten dat jullie thuis niet zijn zijn zo zwaar voor me ik kan het niet omschrijven. Maar elke traan die ik ween is een om jullie, het spijt mij dat jullie dit moeten door maken, maar jullie blijven voor mij op de eerste plek staan.

we zullen zien waar de toekomst ons brengt ik weet alleen zeker dat het een toekomst is van ons samen mijn liefde voor jullie is oprecht en daar komt niets tussen. ik hoop celina dat jij het later allemaal een plaats kan geven en dat jij je nooit schuldig zult voelen hier over ook zus heeft hier geen schuld aan jullie zijn spijtig genoeg de grootste slachtoffer in dit verhaal. een einde dat ik nooit heb gewild we hadden er aan kunnen werken als papa maar had gezegt dat hij zicht niet goed voelde of zei dat er iets scheelde we konden er over praten er aanwerken maar die kans heb ik nooit gekregen

ik kan niet meer doen dan je gewoon beloven dat ik zo hard verder mijn best zal blijven doen dat jullie niks tekort komen en dat jullie steeds bij mij terecht kunnen. ik hou veel van jullie lieve schatten van mij. 

Veel liefs van mama