7 maanden

dag lieve kleine schat van me

7 maanden ben je nu al en wat gaat de tijd weer vlug had eigenlijk al wat eerder voor je willenschrijven maar de tijd heeft het niet toegelaten. Het is niet dat ik moest gaan werken je hebt fijn je 6 maanden voltijds borstvoeding gehad je krijgt het nu nog steeds en ik geniet van elk moment dat ik je kan aanleggen en ik vind het echt geen opgave dat ik nu zo vroeg op moet soms om aftekolven zodat jij toch maar zeker het beste krijgt. december is zo druk geweest en wat een tegenslag hebben we toch maar gehad      :( onze beste vriend hummer die naar de hondenhemel is gegaan gelijk dat zus dat zo lief zegt al was ons sloebertje nog maar drie en een half jaar. de dag erna zat ik snachts bij jou op spoegevallen als was ik die avond nog lans geweest met de huisarts. Een gewone verkoudheid er zit niets vast!! tot je 's nachts wakker werd en je adem bijna niet meer krreg :( In het ziekenhuis wer RSV vast gesteld en mijn klein arm mieke moest daar blijven :( gelukkig waren we er vlug bij. je hebt gn infuus nodig gehad en je bent steeds flink blijven eten en aerosollen vond je ook niet erg, wat een verschil met je zus toen ze jou leeftijd had schreeuwde ze moord en brand moest ze aerosollen en jij, jij laat het allemaal maar gewoon gebeuren. Wat een geluk dat ik verpleegster ben want omdat je het allemaal zo goed deed mocht ik je vlug terug mee naar huis nemen al was dat weekend toch een weekend te lang, ben de hele tijd bijj jou gebleven en papa en zus hebben jou enorm gemist. En dan denk je nu hebben we het allemaal gehad het nieuwejaar is amper begonnen en mama gaat haar 2d dag werken en komt thuis na de late dienst en vind papa wenend op de grond, grote zus heeft de hele avond flink voor jou gezorgd en voor papa wat een super zus heb je toch maar. En wat is papa toch een koppig mens ik heb zus geleerd dat ze mama moet bellen als er iets is en nu luisterde ze fink naar papa die haar verbood om mij te bellen. want hij moest en zou voor jullie zorgen. Dus toen maar naar spoed met papa diagnose een hele zware darm infectie en buikvlies ontsteking een hele week ziekenhuis en nu is het nog steeds afwachten. Het is allemaal wat veel geworden voor papa en hij zit nu wat in een dipje en met zijn zware depressie van een paar jaar terug moeten we nu zeker op onze hoede zijn. Maar jullie 2 zijn een lichtpuntje in zijn duisternis. En het gaat alle dagen stukken beter. Nu jij kleine meid ik weet niet wat je hebt maar het is net magie een lach van jou een gek gekraai en het is net of de wereld staat voor even stil. Je bent zo een vrolijke meid en je bent zo een knuffel doos. Gewoon te mooi om waar te zijn. Ik denk dat iedere moeder dit gevoel wel kent. Ik ben echt gezegend met mijn 2 dochters. Vaak heb ik tijdens mijjn zwangerschap zitten denken wat een groot verschil van leeftijd gaat dit wel lukken is de afstand tussen de zusjes niet te groot en nu ........................ nu zou ik het niet meer anders willen helena is meer dan een grote zus ik denk dat ze voor jou een grote god is. van de moment dat jullie ogen elkaar zien is het fest echt een duo dat niet te schijden valt. je lacht met zus haar zotte toeren en als we haar aan school gaan afhalen hebben jouw ogen haar al gespot nog voor ik haar heb gezien. Ik hoop echt dat dit zo voor altijd gaat zijn. Ben echt blij ook al die kleine stapjes die je neemt die zo onwaarschijnlijk miniem zijn in je proces tot opgroeien zijn zo mooi om te zien. Je houd er van om in je eetstoel te zitten om te spelen zodat je toch maar alles kunt zien wat er om je gebeurt je zit dan ook al heel flink recht om nog maar te zwijgen over het feit dat je al van je 5de maand de hele tijd op je eigen benen wild staan is er nu al sins een week of 2 bij gekomen dat je al door hebt dat als je die kleine voetjes voorruit plaatst dat je dan ook echt vooruit komt. kruipen ik vrees er voor dat dat ook iets is wat jij gaat gaan overslaan maar we wachten gewoon af. we genieten van elk moment en van het feit dat jij ons leven compleet hebt gemaakt. Wonderen bestaan en die wonderen heten in mijn ogen Helena en Celina en papa is het daar volledig mee eens. Jullie maken ons gelukkig bij alles wat jullie doen en nooit zal ik vergeten de eerste momenten op de buik dat warme gevoel de blik in de ogen van jullie bij die eerste schreeuw en voor altijd zullen we er zijn om jullie te steunen en om jullie onvoorwaardelijk lief te hebben wat jullie zijn alles voor ons.

wat ben ik een gelukkig mens met mijn familie met mijn gezin ........................................ LOVE YOU 4 EVER