Werk...werk...

Allereerst begin ik even met de goeie dingen ...Met Givano gaat het TOP! Kan niet beter.....We zitten op 3 flessen, fruit en groentehap, halve boterham en s middags een koekje met sap. Hij spuugt nog minimaal en het stikken is gelukkig niet meer gebeurt,GODZIJDANK!!!! Verder is meneer druk bezig om te oefenen met op handen en knieen (kruipen) en soms komt hij ook 1 sprongetje vooruit haha :) Hij groeit goed...we moeten donderdag naar het CB dus ben benieuwd wat hij precies weegt, ik denk dat hij de 11 misschien wel 11.5 kilo aantikt!!!!

Het enige waar ik me zorgen om maak is zijn hoofdje...Ze vinden dat zijn hoofd te snel groeit, waarvan ik zelf denk dat er niks ernstigs aan de hand is, hij lijkt op mij en mijn moeder hebben ze vroeger dus ook met dit gek lopen maken, maar toch maak ik me er druk om! Want stel dat ze wel iets vinden....9 november moet ik weer terug naar het ziekenhuis met Givano, mocht zijn hoofdje dan weer gegroeid zijn , gaan ze vervroegd een MRI scan laten maken, dus het zit me niet echt lekker! Waterhoofd hebben ze trouwens uitgesloten.... Hij is zo alert als de pest en ontwikkeld zich goed, dus ze willen het puur uit zekerheid doen, maar dat neemt niet de onzekerheid bij mij weg.

Ik ben toch aan het solliciteren, alleen het probleem is...ik ben nou eenmaal mama en alleenstaand en daar zit een werkgever nou totaal niet op te wachten en al helemaal niet in deze rottijd!! Het UWV trekt aan alle kanten aan me om me maar aan het werk te krijgen, desnoods vrijwilligerswerk. Ik moet daar begin oktober zijn voor een gesprek en antwoordde op vrijwilligerswerk, hoe kan dat nou...ik heb toch opvang voor me kleine nodig, die ik met mijn uitkering niet kan betalen!Dan moest ik maar vrijwilligerswerk zoeken waar ik me kleine mee kon nemen...Nou sorry...maar ik ga hem toch echt niet mee nemen, dat gaat niet werken en bijv bij oude mensen vind ik vies! Ik ben gisteren weer op sollicitatiegesprek geweest en dan krijg je vragen naar je hoofd van...wat als je kind ziek is....ja en dan ja.... ik zei maar dat er altijd een oplossing is, want ja...ik heb niet gezegd dat ik alleenstaand ben, want dan wilt en neemt helemaal niemand me aan! Het is daarom ook een en al dilemma...Ik wil zelf ook weer een beetje mijn leventje op orde krijgen en een leuke baan hebben, maar dan komt er ook nog eens bij dat een GOED salaris moet hebben om mijn vaste lasten en de opvang te kunnen betalen, want ik krijg wel een groot gedeelte vergoed, maar toch toch op zo'n 250 euro rekenen voor mijzelf en dan nog eens vaste lasten van 900 waar geen boodschappen of benzine bij zitten, dus reken maar uit wat voor salaris ze me moeten bieden.... Ik denk dat dat niet gaat lukken??? En trouwens waarom zou ik dan gaan werken?Ik hou nog even veel over als ik thuis ben bij me kleine als dat ik ga werken, misschien dan zelfs nog wel minder! Maarja....ik wil zelf graag werken en Givano is er nu ook wel aan toe om met kindjes te spelen en te doen, hij vind kindjes ZO leuk!!!

Ik zit dus een beetje in dubio...Volgende week donderdag heb ik een afspraak met een sociaal raadslid om alle vragen van mij aan me uit te leggen, want je gaat maar zitten google en google en vind overal wat anders en op een gegeven moment zie je door de bomen het bos niet meer..

Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik goed aan doe....