Mijn oudste kleine ventje is lief, heel erg lief, maar hij is ook druk, héél erg druk!
Het komt zelden voor dat hij in de auto in slaap valt bijvoorbeeld, daar is gewoon te veel voor te zien.
Sinds kort heeft hij bedacht dat hij overdag niet meer hoeft te slapen en ik moet zeggen, hij kon wel eens gelijk hebben! Hij houdt het prima vol en is even vrolijk als wanneer hij wel op bed gaat 's middags.
Gisteren haalde ik de boodschappen uit de auto ( de kids laat ik dan even zitten zodat ik de handen nog even vrij heb om alles heen en weer te slepen ) en tot mijn grote verbazing zag ik hem in slaap vallen, toen ik klaar was met slepen was ik toch wel een klein beetje ongerust en tilde hem vlug uit de auto.. hij keek me aan, gaf me een flauw lachje en viel zo slap als een dweil tegen me aan in slaap.
Daar stond ik op de oprit met mijn grote peuter snurkend tegen me aan, 'Uhm .. en nu?' Ik heb hem op de bank gelegd en een dekentje over gedaan. Hij sliep als een roosje, onvoorstelbaar! Ik heb de boodschappen in de kastjes gemaakt , heb af gewassen en daarna als een doelloze rond gelopen in huis. Jeetje.. wat nu? Hij slaapt nog steeds.. Na een uurtje draaide de slapende prinses zich om en rolde zo op de grond. 'boem!' . Wat verward om zich heen kijkend liep hij meteen naar het raam , wees naar de auto en zei : 'Die!!!!!!???? Die???!!!'
'Ja schat, je was in slaap gevallen in de auto en mama heeft jou op de bank gelegd'
Beide nog wat beduusd van wat er gebeurd was hebben we op de bank onder het dekentje gezellig een koekje gegeten :)
Mijn oudste kleine ventje is ook nooit bang, hij kent geen angst, hij is wel heel voorzichtig , zorgt dat hij zich geen pijn doen, maar echte angst heb ik bij hem nooit gezien, geen verlatingsangst, geen eenkenningheid, geen angst voor vreemden, niets.
Tot later op diezelfde dag.
De teletubbies hadden een filmpje over een leeuw en een beer, de leeuw zou de beer pakken , en de gemene leeuw kwam regelmatig in beeld: 'Grrrrrrraaauw ik ga de beer pakken' De kleine man zat op de stoel vlak voor de tv mee te lachen met de teletubbies omdat de leeuw hem toch niet kon krijgen (of gewoon omdat Lala en Poo het ook moesten lachen) .
Midden in zijn lachbui kwam de leeuw weer in beeld 'Grrraaauwww!!' Hij sprong van de stoel, rende naar de keuken en klampte aan mijn been! Mijn ventje was bang!
Voor het eerst echt bang.
Op schoot heeft hij het filmpje af gekeken, friemelend aan zijn handjes, mij af en toe wat angstig aankijkend maar op het einde een grote lach, een ferme zwaai 'da da tututie'
En ik dacht : 'da da' en ik zwaaide vrolijk mee en bedacht me .. welkom nieuwe ontwikkelingen, welkom nieuwe periode!
reacties (0)