Oh wat ben ik er klaar mee!
Klaar met mijn chagrijnige kop, klaar met mijn logge enorme lichaam, klaar met drie druppen plassen op de wc elk half uur, klaar met mijn lekkende tieten. Klaar!!
Ik heb enorm last van mijn rug, zo erg soms dat ik amper kan lopen, nog steeds erg veel vocht, inmiddels ook een vervelend slapende arm/hand.
Elke beweging kost moeite , elke stap doet pijn , kleding kan ik amper aan mijn lichaam verdragen, want alles is 'irritant' 'vervelend' 'te klein' 'te strak'.
Ik ben zo'n 20 kilo aangekomen en dat voel ik dus goed.
Morgen heb ik mijn tweede controle afspraak bij de gyn in het ziekenhuis, na de vorige keer is mijn ervaring dat wanneer ik de felbegeerde 'stempel' weer heb ik er weer positief een aantal dagen tegen kan.
Ik weet het heus hoor.. ik mag niet klagen, want immers mankeer ik eigenlijk niets, ik ben gezond zwanger, en ik weet ook heus dat ik van die bewegingen in mijn buik moet geníeten, maar het doet zo vaak zo enorm pijn wanneer die kleine bengel het zich gemakkelijk maakt!
Verder heb ik al wat indalingsweeen mogen voelen, moet ik enorm vaak poepen en heeft vriendlief het maar zwaar met me.
Doordeweeks ben ik alleen met de kleine man en kan ik nog aardig wat geduld opbrengen, weekends is vriendlief thuis en barst ik soms in frustratie tranen uit.. in de wetenschap dat hij het van me overneemt en ik even een potje kan gaan zitten janken.. alle opgekropte ellende van die week komt er dan uit.. arme schat..
Ik denk dat we beide opgelucht zijn dat dit ons laatste kindje is, en dús de laatste zwangerschap, en dus de laatste laatste loodjes ;-)
Was mijn eerste zwangerschap een droom zwangerschap waar ik alleen maar dankbaarheid en liefde kende (ja ja , ik lees de blogs nog wel eens terug en weet heus dat het niet allemáál rozengeur en maneschijn was, maar zo vóelt het) zo is deze zwangerschap dankbaarheid en kommer en kwel. (terwijl ik dus éigenlijk niet klagen mág!! zucht..)
Maar goed genoeg geklaagd!
Ik moet zeggen dat verder alles hartstikke goed gaat (klinkt niet meer geloofwaardig .. of wel? , maar het is echt zo!)
Alles is klaar voor de baby, alle lijstjes zijn afgewerkt, de belangrijke telefoonnummers staan overál genoteerd, het vangnet staat klaar voor de kleine man, de ziekenhuistas staat klaar, het kaartje is uitgezocht er is níets aan het toeval overgelaten..
Kom maar kindje.. komt over een weekje maar.. misschien twee.. maar niet langer wachten hoor.. dat trekt mama echt niet meer.. en papa ook niet ;)
reacties (0)