Ontwikkeling Wesley

Vandaag moesten we naar het VU voor controle van Wesley. Voor de afspraken eerst nog langs de nicu-afdeling voor een tweede en laatste herhaling van zijn hoortest: zijn rechteroor is goed, zijn linkeroor niet. Over een paar weken krijgen we een oproep voor verder onderzoek bij het audiologisch centrum. Ze kunnen nu nog niet zeggen hoe "erg" het is, misschien is hij links helemaal doof, misschien slechthorend. Dat moeten de verdere onderzoeken dus gaan uitwijzen.

Vervolgens naar de poli. Hij is goed gegroeid, weegt nu 2945 gram. Maar hij heeft ook een liesbreuk. Toen ze ging uitleggen wat het is en hoe je het kan zien, zag ik het inderdaad wel. Maar weet ik veel hoe dat er uit ziet, dus vond het niet zo leuk dat ze eerst quasi verwijtend zei: heb je dat niet gezien dan? Nee dus. Maandag moeten we naar de chirurg, dan gaat die er nog naar kijken en vervolgens een afspraak maken voor operatie. Als het rood wordt of hij gaat opeens heel erg huilen moeten we gelijk contact opnemen met de huisarts want dan kan het een beknelde liesbreuk zijn en dat is gevaarlijk, dus moet er gelijk ingegrepen worden. Toen door naar de fysio. Alles zag er goed uit. Inmiddels had meneertje honger gekregen en was al het gedoe een beetje zat, dus begon flink te mopperen. Wij weer naar de wachtkamer want we zouden ook de uitslag van de MRI krijgen die vorige maand is gemaakt.

Flesje gemaakt en gegeven, ondertussen Quinty ook wakker, dus ook flesje gegeven. En de tijd tikt door..... na drie kwartier begon ik het toch wel zat te worden, dus ging ik eens even checken waarom het zo lang duurde. Wat denk je: foutje. Het had een combi-afspraak moeten zijn, dus de neuroloog had bij de arts van de eerste controle moeten zitten. Nieuw systeem, bla bla bla. Maar goed, uiteindelijk komt de neuroloog naar ons toe om excuses te maken en loopt weer weg. Komt 10 minuten later weer terug om doodleuk iemand anders eerst binnen te roepen! Gelukkig was diegene er niet, dus mochten wij dan maar eerst even naar binnen. Nou ja zeg. Nogmaals excuses, heel vervelend allemaal. Hij vraagt ons hoe het gaat en of hij goed wakker is en of hij ons goed aankijkt. Ja, doet hij allemaal. Nou heel mooi. Of we de foto's al hadden gezien. Nee, nog niet. Dus die liet hij zien. Er is dus een wit vlekje te zien, dat wisten we al. Maar wat zijn de gevolgen? Nou, dat kon hij nog niet vertellen. Dat moet dus blijken tijdens zijn ontwikkeling, en pas na 6 maanden (na de uitgerekende datum) kunnen we eventueel daar iets van zien. Of niet. Afwachten dus. Oftewel, we weten nog niets meer. En daar heb je dan een halve dag voor in het ziekenhuis gezeten. Ik weet wel leukere dingen te doen!

Nou ja, we zien wel weer wat ons te wachten staat.

Liefs,

Sandra