Schoonzusje, schoonmoeder en jeugdzorg
waar zal ik eens beginnen. ik heb ooit eens een topic geopend over mijn schoonmoeder. echt een onmogelijk mens en verdient de titel ; moeder, absoluut niet. ze heeft 5 kinderen en ze hebben allemaal onder jeugdzorg gestaan of staan daar nog onder. de 4 oudste heeft ze allemaal uit huis geschopt. onder het mom van :onhandelbaar.
dit keer dus de een na jongste van 17. midden in haar examenjaar. ik kreeg afgelopen vrijdag een smsje van haar. 'ik moet van ma zondag uit huis zijn, ik weet niet waar ik heenmoet, mag ik bij jullie logeren'..
ja wat zeg je dan. ik ben hoogzwanger, heb geen plek en ook geen geldboom in mijn tuin, maarja.. ik kan haar ook niet op straat laten staan toch en ze had echt geen andere mogelijkheid. jeugdzorg was pas dinsdag weer te bereiken. manlief weet hoe het eraan toegaat 'thuis' en heeft dus gebeld dat ze wel mocht komen, maaaar dat het eigenlijk niet kan en ze dus zo snel mogelijk met jeugdzorg moet regelen dat ze ergens anders terecht kan.
zaterdagochtend kwam ze alvast wat spullen brengen, ze zou die nacht nog bij moeders slapen want ze moest vroeg naar haar werk en dan kon ze haar laatste spullen ook makkelijker meenemen. maandagnacht zagen we haar weer. bleek dat ze al die tijd niet heeft mogen eten van moeders want 'je gaat toch weg, je woont hier niet meer'. ze mocht haar laptop met schoolinformatie niet meenemen, 'die heb ik betaald'. pislink was ik (ben ik).. maar goed.
meteen een gesprekje gehad. we zetten je heus niet buiten de deur, maar de baby kan elk moment komen en we hebben gewoon niet de ruimte of financiele middelen om jou te onderhouden. toen kwam er eigenlijk al uit dat ze het niet erg vond om in de bijkeuken te moeten slapen en dat ze haar loon wel in kon leggen en dat ze graag wilde helpen ook met de baby enzo. ik kreeg er moeilijk door dat ikzelf het gewoon niet prettig vond en haar ook niets te bieden heb. ze moet jeugdzorg bellen, daar is ze al bekend, heeft ze al een begeleider en staat ze al op de lijst voor begeleid kamerwonen.
dinsdag heeft ze netjes gebeld.. ja die persoon is er niet, opgehangen. manlief teruggebeld en uitgelegd dat er even geen tijd was voor 'die is er niet'. heel gesprek maar het kwam erop neer, niemand kon helpen, niemand was aanwezig, maar als die er morgen nog niet zou zijn, zou iemand anders wel terugbellen en dat was al veel want eigenlijk moest ze het regelen met haar begeleider van de reclassering. gisteravond had er niemand gebeld. wel heeft ze nog haar begeleider van jeugdreclassering gebeld (die heeft ze door spijbelen) en die zei dat hij ook niets kon doen en dat ze maar 'bij vriendinnetjes moest gaan logeren'.
manlief heeft ongeveer hetzelfde meegemaakt en is toen wel geholpen, hij herinnerde zich de instantie nog en heeft daarheen gebeld. ook niemand aanwezig die iets kon betekenen, zouden met spoed teruggebeld worden.. ook niet gebeurd.
manlief heeft net weer gebeld, weer niemand aanwezig. weer doorgedramd, jongens.. dit kan niet wachten ik wil nu iemand spreken. kwam er dus op neer dat zij ook niets kunnen doen. ze moest maar met jeugdzorg bellen
. jeugdzorg gebeld, ja dan moest hij de begeleider hebben en die was op vakantie... gezegd dat hij dan iemand anders wilde spreken.. ja die waren niet bereikbaar ...
nu wachten we dus weer op een 'terug bel afspraak met spoed'..
ik zit hier ondertussen een beetje te janken van onmacht.. is er dan echt niemand die hier wat mee doet? moet ik dan maar voor hotel spelen en hopen dat op een dag iemand met een oplossing voor de deur staat? een andere dan 'ga maar bij vriendinnetjes logeren'. ze kan hier niet blijven, ik wil het ook niet. het is een schat van een meid maar ik wil dat gezeur met jeugdzorg en reclasseringen gewoon niet in mijn huis hebben, ik weet wat voor ellende die gasten met zich mee kunnen brengen. bovendien is ze een echte puber die met weet ik veel hoeveel jongens de avonden doorbrengt .. ik kan daar gewoon even niet mee omgaan, ik wil daar ook niet over na moeten denken, ik wil alleen maar aan baby's, mijn gezin en ons nieuwe huis denken.
reacties (0)