KNO arts

Een beetje met een dubbel gevoel schrijf ik deze blog. Aan de ene kant blij dat ze straks veel fitter is, maar aan de andere kant had ik liever gehad dat hij zei dat ik een overbezorgde moeder was haha. Maar vandaag dan eindelijk bij de KNO-arts geweest met Elin. Niet omdat de dokter me niet wilde doorsturen maar omdat wij het gewoon hebben aangekeken (ruim een jaar). In een gezond lichaam ga je niet snijden. Toen ik vertelde dat ze al ruim een jaar verkouden is en 1 x in de maand hoestbuien had en vaak in de nacht wakker werd, was het eigenlijk ook wel al duidelijk voor hem. Ook omdat ze alle symptomen heeft. Kwijlen, hoesten, wateroogjes, zwaar en snel ademend.. Dus hij zei dat sowieso haar neusamandelen geknipt gaan worden. Toen heeft hij even naar haar oren en keel gekeken en haar oren waren aan de doffe kant. Dus misschien doen ze gelijk buisjes plaatsen als er dan nog veel vocht achter haar oren zit. (Ze had na kerst aan beide oren oorontsteking en heeft toen antibiotica gehad). En haar keelamandelen waren wel rood maar daar doen ze toch niks aan voor het derde jaar. Dus wo 25 januari gaat Elin ondder het mes.. Aan de ene kant super fijn dat mijn gevoel altijd heeft geklopt maar aan de andere kant niet leuk dat je meisje onder narcose moet :(.. Al weet ik dat er echt wel meer kinderen zijn die zo'n operatie hebben ondergaan. Maar dit is mijn meisje :(.. Komt goed allemaal en straks een nog drukker meisje haha. Want ze is voor de rest altijd vrolijk en bezig, dus daar ligt het niet aan haha! Zo dat wou ik even kwijt.. Thnx voor de aandacht! Kusss