Dragen

Zoals jullie ongetwijfeld naar aanleiding van mijn vragen wel dachten heb ik een draagdoek aangeschaft (okay, eigenlijk gelijk 2, ze waren beide een koopje), de By Kay, en de tricot slen.

Afgelopen dagen heb ik dus lekker veel geoefend, en na enige moeite is het me gelukt om de draagdoek goed om te doen en Sam erin te zetten op een manier die voor ons beide comfortabel is. En wat ben ik er blij mee! Het geeft me echt weer een deel vrijheid, omdat je je handen lekker vrij hebt! Veel handiger als sleuren met maxi cosi's en grote wandelwagens. Maar ook thuis kan ik lekker stofzuigen, was opvouwen, met Jonah spelen etc. Als Sam sliep kon dat natuurlijk toch wel, maar juist de laatste dagen heeft hij veel last van krampjes en is huilerig, en wil erg graag bij mama zijn. Op deze manier is dat ideaal! Hebben we beide onze zin. Als ik Sam in de draagdoek doe is hij gegarandeerd binnen de 2 minuten stil, en 9 van de 10 keer slaapt hij dan zelfs al! Het is een wondermiddel voor krampjes, die meteen als sneeuw voor de zon lijken te verdwijnen.

Gister de grote proef op de som genomen en gaan winkelen met Sam in de draagdoek. Ging perfect, ik heb hem zo zeker 2 uur rond gedragen, en lekker mijn boodschappen gedaan. Ook voelde ik me zelf een stuk minder gestresst tijdens het winkelen. Normaal ben ik toch een klein beetje opgefokt (als ik een baby bij me heb) om de een of andere reden, maar nu verliep het echt rustig en goed. Nog iets waar de doek (en baby erin) erg handig voor was was dat het erg handig de natte plekken in mijn kleding verborg. Als ik wegga heb ik op de een of andere manier altijd last van erg veel toeschietreflexen en stuwing (zal vast iets psychisch zijn!). Zo ook gisteren, na een goed uur voelde ik dat de melk toeschoot en dat die dwars door mijn pads en 3 lagen kleding heenkwam. Ik blij dat daar iets voor zat ;). Nu nog leren voeden in de doek, want die 2 uur hadden langer kunnen zijn als meneertje niet begon te brullen van de honger, en ik dus toch maar naar huis toog.

Verder is Jonah de afgelopen dagen/weken toch wel een beetje jaloerser gedrag gaan vertonen. Hij heeft eigenlijk een paar dagen bijna non-stop gezeurd en gehuild. Hij wilde dat ik hem droeg (bij alles) en klampte zich letterlijk aan mijn benen vast bij elke stap die ik zette. Hysterische huil en driftbuien, en niks was goed of leuk. Ik vind het heel moeilijk om hier goed mee om te gaan. Ik probeer zo positief mogelijk te blijven. Vertel hem hoe lief ik hem vindt, probeer hem zoveel mogelijk te dragen (als hij dit vraagt) en te knuffelen, en hem te complimenteren met goed gedrag. Maar tegelijkertijd wordt ik stapelgek en haalt hij soms het bloed onder mijn nagels vandaan. Sommige dingen kan ik ook niet negeren of leuk op reageren, omdat het gewoon echt dingen zijn die niet mogen. (slaan, spugen of aan dingen zitten waar hij niet aan mag zitten) Het allerergste is misschien wel dat hij dit gedrag alleen naar mij vertoont, en dat ik die last dus ook niet kan delen. Als hij met Kevin alleen is doet hij het niet, maar zodra ik er ben, heeft hij geen oog meer voor anderen en blijft hij mijn aandacht opeisen. Hij zei ook een paar keer 'nee niet doen', als ik Sam op wilde pakken omdat hij huilde, of als ik Sam wilde gaan voeden. Doet ook vaak expres stoute dingen op momenten dat ik mijn handen niet vrij heb door Sam. Naar Sam zelf blijft hij gelukkig wel lief en hij geeft hem nog altijd veel kusjes en probeert hem te troosten als hij huilt. Hij geeft hem speelgoed (ik kon Sam laatst onder een Mickey Mouse vandaan plukken die net zo groot was als hem zelf :D) Ik moet afkloppen maar dit gedrag is de laatste 2 dagen weer wat aan het minderen en ik zie weer af en toe een vrolijk jongetje tevoorschijn komen! Hopelijk duurt dit dus niet lang, en is hij snel gewend aan het verdelen van de aandacht.