Kies en verdere update

Jaja, daar zijn ze dan, de kiezen! Vanmiddag met het stoeien hing Jonah achterover tijdens zijn 'slappe lach' moment en had hij zijn mond wijd open gesperd. Daar zag ik in een keer een randje kies aan een kant en een dikke paarse bult aan de andere kant. Kiezen! En ik had me er zo op in gesteld dat het lijden en last zou worden als die doorkwamen, nou niks van aan hier, ik had nog niet het flauwste vermoeden! Fijn!

Jonah ontwikkeld zich nu echt in een razendsnel tempo, ik heb de ene blog nog niet geschreven of ik zou eigenlijk de volgende al kunnen schrijven. Het gaat echt in een keer zo hard! Hij wordt echt een 'menneke' en begint nu echt goed te communiceren door middel van antwoorden en reageren op wat wij zeggen. Hij geeft ja of nee als antwoord op vragen maar ik heb ook gewoon het idee dat hij begint te snappen wat ik zeg. Voorbeeld: Hij wijst naar een koekje en zegt: koeke! Ik: Nee Jonah, eerst fruitje eten en dan koekje, nog 2 stukjes. Hij at daarna zijn fruit eerst op en wees toen weer: koeke! Zo lief, en het gebeurt nu echt te vaak om per ongeluk te zijn.

Hij begint me nu ook te 'helpen' (haha, wat je helpen noemt dan), zo heeft hij vanmiddag de was mee in de machine gedaan en doet hij daarna het deurtje dicht en (iets minder leuk!) begint hij op de knopjes te duwen. Ook ging hij mama helpen met hondenbrokjes rapen. Hij pakte ze een voor een op en gooide ze in de voerbak. Toen dit klaar was haalde hij ze er weer uit want dit spel wilde hij nog wel eens doen!

Qua spel is hij heel erg bezig met ons na te apen. We hebben hem uit pure ellende maar een eigen (oude, niet werkende) telefoon gegeven want hij pikte elke keer de onze. Hij houdt hem dan tegen zijn oor en begint erin te brabbelen, echt op een gesprekstoon. Ik smelt echt als ik dat zie! Ook hebben we hem maar een oude afstandsbediening gegeven, met dezelfde reden. Hij zet elke keer de stereoinstallatie aan als hij hem in het oog krijgt, en op de een of andere manier duwt hij daarbij ook nog op de goede knopjes.

Woordjes gaan nu zo ontzettend snel dat het bijna niet meer bij te houden is. Hij leert per dag wel 2 of meer nieuwe woordjes bij. Happie, aapje, Robin, kindje, olie (fant moet je er zelf bij denken), visje, busje zijn degene die hij het meeste gebruikt. Hij begint gesproken taal nu ook echt te gebruiken om iets te vragen of duidelijk te maken. Bijvoorbeeld om me te roepen.

Verder een heel andere update is dat ik vorige week promotie heb gekregen op het werk. Ik ga 1 loonschaal en 2 functiejaren omhoog en heb een contract voor 70 % (in de zorg is dat zo'n 25,5 uur). Waarschijnlijk wordt ook mijn dienstrooster iets fijner waardoor ik iets meer thuis kan zijn bij Jonah, wat voor mij wel heel fijn voelt. Kevin zijn vaderschapsverlof houdt namelijk in april op en dan zou voor mij een extra dagje thuis wel erg goed uitkomen! Het enige waar ik me wel een beetje lullig over voel is dat we wel aan het proberen zijn (en ook al waren) om zwanger te worden. Ik vind het een beetje lullig om dat dadelijk gelijk tegen mijn baas te moeten zeggen, het voelt zo alsof ik ze dan gebruik. Maar ja, het neemt er tegelijkertijd voor mij ook wel een beetje de druk vanaf, omdat ik weer even een andere uitdagende bezigheid heb. Heimelijk zal ik het denk ik deze maand niet zo erg vinden om ongesteld te worden (uiteraard nog altijd blijer als het niet komt!). Maar ja, op die zaken ga ik nog maar niet vooruit lopen. Vooralsnog heb ik een nieuwe leuke uitdaging, die ook nog eens beter betaald wordt!

Kortom, alleen maar positief nieuws van deze kant.