Rooaar

Even een kleine update van deze kant.

Jonah kan sinds de afgelopen week dierengeluiden maken. Als wij vragen wat doet de hond? Dan doet hij: Woef, woef. Zijn  hele lichaampje gaat dan enthousiast op en neer bij het blaffen, echt heel schattig! Maar ondertussen kan hij ook een leeuw (gggroar, hoewel dat van hem meer als een rochelend opaatje klinkt) en de olifant (pppfff). Bij de olifant trekt hij een lief smoeltje omdat hij zijn lipjes dan naar binnen zuigt en zijn lipjes in een klein rondje tuit. Poesje weet hij ook, maar die moeten we altijd een keertje voordoen, omdat hij liever poesje zegt als hem nadoet.

Poesje is hier zo heilig als de paus. Zodra Jonah 's ochtends wakker wordt is het eerste wat hij roept: Poesje! Als hij de poes hoort laat hij alles vallen waar hij mee bezig is om te zoeken naar de poes. De poes krijgt altijd een grote knuffel en kan altijd een lach op zijn gezicht toveren. De poes heet zelfs Poesje omdat Jonah hem altijd zo noemt!

Vandaag zijn we met onze kleine man lekker gaan wandelen in het klankenbos. Het begin was heel leuk, vooral als Jonah zelf mocht stappen vond hij het heel leuk. Er waren ook veel andere gezinnetjes dus dat maakt het extra interessant (andere kindjes vindt hij het einde). Het laatste gedeelte was het echter drama. Huilen, huilen, huilen, en waarom?! Ik weet het nu nog niet. Hij heeft in weken niet zo gehuild als vanmiddag. Echt helemaal overstuur. Thuis was het snel weer vergeten na lekker lang bij mama geknuffeld te hebben.

Ik wil Jonah nu een beetje zelf leren eten, maar voorlopig snapt hij het principe nog niet echt. Hij kan goed met zijn handen of met een vorkje eten, dus ik vind het tijd worden voor de lepel. Maar die houdt hij verkeerd vast, op zijn kop en zo komt er dus niks in zijn mondje. Ik mag niet helpen want dat vindt meneer dan weer niet leuk, zelf vindt hij namelijk wel dat hij het gewoon kan!

Woordjes die Jonah nu zegt: poesje, hondje, ja, nee, papa, mama, kijk, bumba, lamp, koek (koeke) en dus de dierengeluidjes die ik net benoemde. 2 woorden die hij ook vaak gebruikt zijn wigle wigle (zoals in een liedje haha) en baby. Maar ik snap daar de betekenis niet van (als die er al is), al zegt hij het dus wel meerdere keren per dag.

Dit is misschien niet de meest interessante blog, maar ik wil dit soort dingen graag bijhouden voor Jonah zelf, zodat hij later kan volgen hoe hij zich ontwikkeld heeft.

423 x gelezen, 0

reacties (0)


  • florien15

    hij kan echt al heel veel, knap hoor!

  • Marianne M

    hihihi, mijn kids hebben dat nooit veel gedaan Maar ik vind het altijd zo lief als ze het wel doen! De kids zijn wel gek van dieren. Onze kat weet af en toe niet waar ze heen moet, omdat de kids achter haar aanlopen. Zo zielig voor de poes....

  • Mamavaneenwonder2010

    Wat en lieve dierenvriend. Hier ook een dame die gek is op poes. Lief is dat om te zien wat jammer dat het einde van het wandelen iets minder was en jullie mannetje zo verdrietig.

  • Noxelae

    ach wat schattig zeg een grote dierenvriend!
    hier is ons meisje ook al zot van de katten :P
    klankenbos? klinkt interessant!
    wiggle wiggle wiggle hahaha