Autostoel

Zoals jullie gisteren al aan mijn vragen hadden kunnen zien vond ik maxi cosi in de auto voor Jonah niet meer zo'n goed idee. Hij stampte zichzelf om en werd er echt een beetje te groot voor. Vandaar dat we gisteren hebben besloten over te stappen naar de volgende groep.

Nou een boekje erbij en verbouwen maar, want die dingen staan nooit in de stand waarin je ze moet hebben. Ik snap daar dus nooit de ballen van maar wonder boven wonder stond er een half uur later dan toch een stoeltje helemaal afgesteld op Jonah!

Vandaag het eerste ritje gemaakt met een kind erin. Heel stom maar ik vond het best eng. Ik zat weer net zo met van die shakende handjes als de eerste keer dat ik moest rijden met mijn baby achterin. Ik kreeg weer van die visioenen over wat er allemaal zou gebeuren als we een ongeluk kregen. Ik vind zo'n eerste ritje nou net zo'n rit die dat ongeluk over je af kan roepen (haha). Eigenlijk ben ik gewoon een enorm watje in de auto!

Jonah vond het wel leuk. Hij zat achterin lekker te babbelen en verbaasd rond zich heen te kijken. Alleen bij het uitstappen was hij me even 'kwijt'. Ik haal altijd eerst de buggy uit de achterbak en dan ligt hij altijd lief naar me te lachen, maar nu kon hij me niet meer zien. Gerustgesteld met mijn stem en toen kon hij na de nodige draaiingen dan toch een glimp van me opvangen.

Op de terugweg ook trillende handjes maar nu omdat ik mijn schoonouders (waar we geen contact mee hebben) tegenkwam op de parking. Stom dat dat me nou nog steeds zoveel doet, en dat ik nog zo kwaad kan worden, maar goed daar ging dit niet over ;-)