Meer bepaald is de vakantie van Kevin voorbij, ik heb al een tijdje geen vakantie meer. Vandaag moet Jonah voor het eerst na bijna 4 weken dus weer naar de opvang. En hoewel ik heel tevreden ben van de opvang, breng ik hem toch een beetje met pijn in het hart.
Ik ging toch lekkerder werken wetende dat Kevin gewoon lekker thuis was bij Jonah. Tenslotte kent die hem beter, krijgt hij hier meer aandacht, kan hij zijn ritme van eten en slapen hier beter aanhouden... Allemaal voordelen dus.
Jonah vindt het gelukkig zelf wel heel leuk bij de opvang, hij lacht en kraait volop als hij daar is. Hij vindt het ontzettend leuk om andere kindjes te zien spelen, zelfs al kan hij niet mee doen. Hier ziet hij natuurlijk alleen volwassenen, en kindjes zijn veel interessanter!
Ik troost me met de gedachte dat Jonah het in ieder geval leuk vindt, en dat hij er verhoudingsgewijs helemaal niet veel zit (zo'n 6 tot 8 uurtjes per week). Maar het voelt weer net een beetje als de eerste keer dat ik hem weg moest brengen.
reacties (0)