Verlof en de laatste loodjes

Hoi meiden,

De 36e week is al ff ingegaan. Dat betekent dat mijn verlof ook is gestart. Ik ben blij dat ik me nu volledig kan storten op de komst van de kleine. Geen bruiloft meer te organiseren, geen werk meer te doen, alleen nog maar babyzaken. Jammergenoeg heb ik het gevoel dat ik tijd te kort kom. Ondanks dat ik ruim de tijd heb gehad om alles te regelen en te kopen, toch lijkt deze tijd onvoldoende te zijn. ik heb een jaar nodig! Was ik maar een olifant, dan was mijn draagtijd inderdaad een jaar. Maar goed, olifanten hoeven niets te regelen... Ik heb een dodelijke haast en lig 's nachts met geknepen billen om te voorkomen dat mn vliezen breken. Ik heb geen rust want 'nu zul je zien dat het vandaag komt en ik moet nog van alles....'. Ik maak mezelf gek.

Na vandaag is het huis wel volledig gesopt en geschrobt. Heerlijk. En echt niet met dank aan mijn hormonen of mn nesteldrang... Mijn buik zit me zo in de weg, dat krabben aan mn teen al een hele opgave is. Dus ik heb twee dames ingehuurd die mijn nesteldrang tot uiting brengen. Ik geniet slechts van de geur van schoonmaakmiddel en laat me verblinden door al het stofvrije en vlekvrije witte houtwerk. We zijn weer een stapje verder :-)

Ik laat me niet meer geruststellen met de woorden 'maar de grote dingen zijn klaar'. Het is niet voldoende. Die kleine dingen zijn net zo belangrijk. Ik kan mn man straks toch niet voor elk nu-onbenullig-lijkende-maar-straks-broodnodig dingetje naar de winkel sturen? Ik lig straks hulpeloos in bed te moederen terwijl mijn man op jacht is naar babyoeding, oma onderbroeken en tepelzalf...

Deadline is nu week 37. Mn vluchtkoffer moet dan volledig gereed zijn ipv half zoals nu, mn rekje moet aan de muur, mn oma-onderbroeken moeten binnen zijn en meer van dat soort zaken. Toch is het dan nog steeds niet gedaan. We hebben namelijk een superleuk geboortekaartje besteld. Nu moet je daar echter een master origami voor hebben gevolgd. Vouwen, lijmen, rijgen... Al deze skills zijn nodig om een kaart in elkaar te zetten. Gelukkig hebben we er ook maar 70 te versturen. Ja, ik laat het graag de hele wereld weten, alsof het niks kost. Maar wederom kan ik ook niet alleen manlief laten knutselen na de geboorte van onze dochter. Gelukkig hebben we de kaarten al meegekregen. Dus tja, ook dit is een klus voor de komende tijd. Maar hoeveel tijd heb ik?!?

De uitgerekende datum ligt niet vast en je hebt ook niet veel te willen. Een zwangerschap lijkt wel op het leven zelf; vol met verwachtingen en zekerheden en tegelijkertijd zo onzeker als wat. Wat maakt me dan zo nerveus? De bevalling? Het nieuwe van het moederschap? Mijn leven is mijn leven en alles wat gebeurt, heeft effect op mij. Maar nu heeft mijn handelen of gebrek hieraan invloed op een klein kwetsbaar wezentje en niet alleen op mezelf. Ik heb straks een verantwoordelijkheid voor een kind dat afhankelijk is van mij. Ook al weet ik dat vanaf dag 1, toch slaat het in als een bom.

Ik neem even de tijd om dit te laten bezinken.

Het komt vast goed met die tepelzalf en geboortekaarten... De grote dingen zijn klaar, dus ze mag komen wanneer ze er klaar voor is.

X Joosje