Kwalen, buikgriep en een groeiende buik

Hoi meiden,

Even een blogje van mijn kant.
Vandaag ben ik 11 weken zwanger (+2 volgens de gyn). De misselijkheid wordt gelukkig minder al blijven heel veel andere kwalen de kop op steken. De misselijkheid vond ik vervelend, de rest is beter te handelen, dus ik leef echt weer een beetje op. We zijn met de dag blijer. Het besef dat we een kindje verwachten komt ook steeds meer. Dit klinkt bizar, maar die 12 wekengrens betekent echt iets voor ons. Het is maar een schijnveiligheid, maar pas dan durven we rustiger te ademen.

Aankomende maandag hebben we een afspraak bij de gyn voor een echo. Ik hoop dat deze echo een positief beeld geeft van onze Jonas (=koosnaampje) Bij een positieve echo gaan we mn schoonouders op de hoogte brengen. We hebben een leuk boekje gekocht waarin tips voor opa's en oma's zijn geschreven door opa's en oma's. daarin staat bijvoorbeeld wat is leuk om te doen met de kleinkinderen, waarbij kun je helpen of waarbij juist niet. Dan vertellen we het de rest van de familie en met 12 weken mag het woord worden verkondigd ;-)
Best spannend. Zeker omdat het dan ook voor ons pas echt wordt...

Afgelopen week werd ik verrast door de buikgriep. Toch wel een beetje eng als je zwanger bent. Is de misselijkheid weg, hang ik ineens 's nachts boven de wc-pot omdat ik een buikgriep heb gevangen. Niets bleef in mn maag zitten... Na twee dagen full-time in bed met een emmertje ernaast, probeer ik vandaag weer mee te doen met de wereld. Ik heb zo'n respect voor moeders die door blijven gaan, ondanks ziek en zeer. Gelukkig heb ik een lieve man die met liefde (en wat aanwijzingen) goed voor me zorgt.

Nu maar op naar maandag. Mn buik is namelijk steeds moeilijker te verbergen. Op mn werk loop ik standaard met schriften, tassen of papierwerk voor mn buik. Ik ben gelukkig minder opgeblazen, maar ja, ik groei wel! Gelukkig maar!!

Meiden, ik heb echo's en ik ga ze plaatsen. Toch een stukje bewijs dat het echt is :-))))

Grx Joosje