Weer niets? Of...?

Tja, en dan ga je naar de toilet en veeg je wat bloed weg. Niet veel, maar toch genoeg zodat ik in huilen uitbarste. Ik weet echt niet hoe het verder loopt! Kon ik maar even naar binnen kijken in mijn buik. Ik voel nog geen krampjes, maar meestal begint mijn ongi zo.

Ik moet proberen positief te blijven, maar wat is dat toch moeilijk.


Vandaag was toch een fijne dag, want mijn nichtje is vanavond geboren!

Ik ben ontzettend blij, maar nu ineens ook verdrietig. Want mijn droom komt steeds niet uit.

Wil ik het te graag? Mensen die steeds hebben geroepen dat ze geen tweede kindje willen (incluis mijn schoonzusje die net vanavond bevallen is), die zijn massaal zwanger.


Ik wil ook!!!