Gisteren naar de kliniek geweest en wederom een nieuwe arts gesproken.
Dit keer een iets oudere mannelijke arts. Bij binnenkomst gaf hij aan dat hij wel begreep dat ik ongesteld was geworden gezien de hoeveelheid zaad. HUH??? wij waren juist heel erg blij met de laatste opbrengst! 1,1 miljoen in vergelijking met die maand ervoor 0.4 miljoen hebben we toch een hoop vooruitgang geboekt.
Ja zie de arts dat is ook wel zo maar je moet je voorstellen bla bla bla bla. .......... toen kwam er een heel verhaal over de voorplanting incl. allerlei medische termen. De beste man bedoelde het vast goed maar ik kon er geen touw aan vast knopen. Ik heb aangegeven dat ik het lastig vind dat de ene arts A zegt en de andere arts B.
De uitleg hiervoor was dat bij veel mensen die in de MM zitten de oorzaak vaak bij beide partners ligt en ook vaak mentaal. Bij ons is het heel duidelijk alleen het zaad dus wij hadden volgens de arts niet zon groot probleem..... (ondertussen ben ik na 2 jaar nog steeds niet zwanger) ICSI zou echt een zeer goede uitkomst voor ons kunnen zijn.
Omdat ze niet weten hoe het zaad van mijn man over 2,4,6,8 maanden is weten ze eigelijk ook niet of het verstadig is om door te gaan met IUI. Hij gaf heel erg eerlijk toe dat ze eigenlijk bij ons niet weten welke koers ze moeten varen. IUI kan slagen maar de kans is heel erg klein mits het zaad ineens veel beter zal worden die kans is er maar is er ook niet. En we hebben we maar 1 nodig. ICSI is duurder en intensiever maar heeft wel een grotere kans van slagen.
Kortom we moeten zelf kiezen welke weg we nemen. Wij hebben besloten om nog 1 laatste IUI behandeling te doen met hormoonstimulatie van 75 eenheden puregon ook omdat ik nog op vakantie ga eind juni. Dan komen we precies uit met de insiminatie en de wachtweken in de vakantie. Als deze mislukt gaan we voor ICSI.
Mijn man zag dit eerst niet zitten maar ik zie niet in waarom wij hier langer mee aan het stoeien gaan terwijl wij echt een eerlijke kans op zwangerschap hebben bij ISCI.
groetjes,
reacties (0)