Ik word single mommy.. denk ik.

Ik heb voor nu besloten dat ik mijn kindje alleen groot wil brengen..
Ik wil geen vader waar mijn kind en/of ik niet op kunnen rekenen.
Het enige is ik heb zo'n zwak voor m.. ik wil m dolgraag de kans geven, maar elke keer dat hij weer super zn best heeft gedaan komt er weer iets waarbij dat allemaal in het niet valt.
Neem nou gister we waren lekker met zijn zusje naar de mac, 't was echt super leuk en ik dacht van nou als hij zo kan blijven dan wil ik hem echt nog een kans geven.

Nou gisteravond was ik met zijn zus, haar vriend en een nichtje van hen naar de bios gegaan en achteraf gingen we nog even langs zijn moeder ( waar hij nu verblijft ) om de kleine van zijn zus op te halen.
Toen zei zn moeder oh Jelees, S. brengt je wel naar huis hoor.. hij deed net of hij t niet hoorde en zei wat? dus ik zei tegen zijn moeder nou hoeft niet hoor ik loop wel alleen naar huis.
Toen meneer dat hoorde zei hij van ma laat haar maar gaan hoor, zijn zus en haar vriend liepen nog een stukje mee mijn richting op omdat hun op de "route" wonen en toen zei haar vriend van nou ik loop wel met je mee naar huis hoor, dus ik zei van nou dat hoeft niet persee hoor maar hij stond erop.
De reden waarom ik had gezegd dat S. niet mee hoefde te lopen was gewoon omdat ik vind dat hij dat uit zichzelf moet aanbieden, niet omdat zijn moeder dat zegt doet hij t maar.. en ik vind dat ookal zeg ik dan nee jij als man/vader er gewoon op moet staan, ik draag tenslotte ook jou kind.

En dan is er nog vandaag.. ik vroeg aan S. wanneer hij de helft van het geld voor de kinderwagen stuurt en hij zegt nouu misschien volgende maand ik heb het nu niet.
Nouuu toen begon mijn bloed te koken hoor.. ik zei van hoe bedoel je, je weet verdomme al 6 maanden dat je een kindje krijgt, je weet al veeel langer dat dat geld kost en je kon wel vorige week naar de tattoo shop om je handen onder te laten kalken...
Ik ben gewoon zo boos hierom, ondertussen sponsord hij wel zijn broertje en zusje om leuke dingen te gaan doen omdat zijn moeder dat zelf niet doet en voor je eigen betaal je een tattoo van 150 euro en voor je kind heb je ineens geen geld meer?? hoe vaag is dat..
Dat komt bij mij over als een onverantwoordelijke vader.
Ik zei tegen hem weet je.. vergeet mij, vergeet de baby en vergeet het geld.
Ik weet niet of ik het echt meende of dat het alleen uit boosheid was.
Het zit totaal niet in mijn aard om te gaan dreigen met ik hou je kind bij je weg.. maar ik heb wel altijd gezegd dat als ik ooit zou merken dat hij niet goed is voor het kindje ik het wel doe, en ik ben nu van mening dat hij niet goed is voor het kindje.

Zijn zus die ook wel een vriendin van mij is zegt dat ik dat niet kan maken, niet omdat het haar broertje is maar omdat het hem gewoon heel veel pijn zou doen. Nu moet ik eerlijk zeggen dat dat mij echt niet zoveel meer kan schelen hoe hij zich voelt..


Mijn vraag aan jullie is, denken jullie dat ik hier goed aan doe, ik weet het namelijk echt niet meer..
Ik ben hier zo klaar mee, en wil gewoon zo graag het beste voor mijn kindje maar ik weet gewoon niet meer wat dat is..

*zie ook vorige blogs*

85 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Lena B

    Heel moeilijke situatie meid. Vooral als het om geld gaat krijg je vroeger of later ruzie om, dat hou je niet tegen. Maak het zelf nu ook mee, want me vriend zegt ook zo vaak: ja ik heb geen geld, dus kan niet voor dr betalen. Ja daar sta ik dan. Bewust heb ik ervoor gekozen om in ieder geval niet met hem samen te gaan wonen. We zien elkaar wel elke week, me dochter is ook gek op hem, en ik hou ook nog van hem. Maar echte echte super liefde....nou nee die tijden zijn voorbij en ik denk voor hem ook. Ik zie wel wat de toekomst brengt. In ieder geval kijk ik gewoon dat ik zonder hem met mijn dochter rond kan komen. Gelukkig werk ik en krijg ik binnenkort een ander flatje ( betaalbaar). Het komt allemaal goed geloof me. Ook ik weet af en toe niet wat handig is hoor! neem niet te snel een beslissing. Liefs XXX

  • maartje 1979

    hallo, ik zit in week 39 en keek zomaar even op je profiel...w at een verhaal zeg!!
    alles is natuurlijk al gezegt hieronder, maar hoe is het nu dan tussen jullie??
    ik ben ook een alleen staande moeder geweest en heb er heel veel van geleerd en ben er erg sterk onafhankelijkvan geworden.. zo erg dat mijn huidige (inmiddels man) er af en toe gek van werd!! hahaha
    alles komt goed meid en jij hebt dalijk een pracht kindje waar je hoop ik erg van gaat genieten..samen of alleen!! succes!!

  • astridw

    Jeetje wat een verhaal zeg, kwam toevallig bij je vanwege je foto. (die erg mooi is trouwens) mijn mening is dat je je op jezelf en je kindje moet richten. Zo veel negatieve situaties en stress is niet goed voor jou maar je kindje krijgt deze spanning ook al mee. Mijn advies zou zijn, kies eerst voor jezelf en je kind, jullie gaan een levenslange relatie krijgen, de rest volgt later...klink misschien raar maar je bent nog erg jong (zeg deze oude vrouw van 33... haha) je moet op deze leeftijd niet afhankelijk zijn (zwakte) hebben voor iemand al snap ik zeker wat je bedoelt!!. Je krijgt straks een kind die compleet afhankelijk is van jou, hier moet je sterk en besluitvaardig voor zijn. Je kind kijkt tegen jou op en als je je onzeker of zwak voelt dan zal je kind dit ook merken. Kortom zet jezelf en je kind op de eerste plaats nooit je man of wie dan ook...hij zal het ook best moeilijk hebben maar dat kan je er nu niet bij hebben, jij eerst.

  • sandra*

    ik kom ook via via op je profiel terecht.
    Het is niet leuk zoals je 'vriend' doet maar ik vermoed dat hij (of mannen in het algemeen) er verder vanaf staan als vrouwen. JIJ moet voor jezelf de keuze maken, wil ik hiermee verder ja of nee en als je dit nu niet wilt zou het best kunnen zijn dat je er strakjes anders over nadenkt. Ga wel met hem praten en vraag wat zijn gedachtens zijn over jullie kindje. Wens je veel sterkte en een goede zwangerschap toe.

    grt, San

  • kristel90

    Hey meid ik kom via via op je profiel en heb je blogs gelezen. Het is idd niet leuk hoe je vriend zich gedraagt, misschien is het een idee om elkaar een tijd niet te zien en te spreken zodat hij in ieder geval weet wat hij dan mist. En de stress die je nu ervaart is natuurlijk ook alles behalve goed voor de kleine uk, ik zou het gewoon even rustig aan doen en alles op een rijtje zetten. Je relatie verbreken kan altijd nog, ik zou er aan gaan werken ( je vriend dan). Ik hoop dat alles goedkomt en dat jullie straks een gelukkig gezinnetje zijn! Liefs Kristel

  • roxbaby

    wel kut hoor als je er alleen voor moet staan of is het nu wel weer een beetje oke jij moet doen wat je gevole zegt meid dat is het beste x

  • nathie

    Hey, ik vind het spijtig voor je maar soms moet je harde beslissingen nemen. Het is ook moeilijk iemand die je zo goed kent plots los te laten. Ik heb de indruk dat je totaal niet op hem kan rekenen en dat zal steeds belangrijker gaan worden in je leven. Misschien hou je het nog even vol want hij zal jou ook niet willen verliezen hoor, maar je kan hem niet veranderen dus kom je uiteindelijk weer op hetzelfde uit. Als je kindje dan al wat ouder is zal het voor hem of haar ook moeilijker worden. Geniet van je zwangerschap hoe moeilijk dat nu ook is en luister naar je verstand hé... Succes

  • luckymommy

    hey meid ja ik weet hoe je je voelt mijn ex was zeer aggresief en na een relatie van 9 jaar zei hij ik wil geen kinderen kut maargoed ik heb me kind wel gehouden en het is wat ze hier zeggen met je kind redt je het wel je hebt er straks iets moois voor terug waar je lekker van kan gaan genieten groetjes roline

  • Mama.Do

    Volg je hart en neem geen over haaste beslissingen.. doe rustig aan maak je niet te druk.. ik hoop dat je de goeie keuze maakt..heel veel geluk met je kindje in ieder geval...

  • xx.babymama.xx

    Sjeetje...Echt vervelend als het zo moet gaan man. Het lijkt als of ze het niet zien dat jij andere behoefte heb dan hij. Het is toch niet zo veel gevraagd om een beetje verantwoordelijk te gedragen. Ik herken je gevoel echt en zo ga je de fouten bij jezelf zoeken, maar hij is de vader en het is zijn taak zich hiernaar te gedragen.
    Denk aan jezelf en je kleine... maar geen overhaaste beslissing. Het kan altijd nog bijdraaien... het is moeilijk maar volg je hart.. Het kindje weghouden is alleen maar een soort van wraak nemen, maar niet op de juiste manier denk ik...
    Zolang jij weet dat je er altijd voor je kindje bent en het beste voor het kindje wil weetje dat jij juist handelt

    xx

  • mamarushi

    Nou ik herken mezelf zo in jou verhaal (zie blog echo 17-8-2010).
    Je kindje staat op nummer 1 en daar moet je 100% voor gaan. Als hij nu zo doet wat dan straks als de kleine er is? Ik zit er ook mee of ik de mijne bij de vader weg moet laten...
    Ik zou zeggen jij weet wat het aller beste is voor jou en je kindje doe gewoon vooral wat je geweten je zegt en volg je hart
    xjen

  • annikakiki

    Meid! ik heb met je te doen! Wat een rotsituatie. dit is de periode waar je samen zo van moet genieten. Ik kan je ook geen advies geven, alleen dat je jezelf en je kindje op nummer een moet zetten. De rest is nu echt niet belangrijk, geeft alleen maar stress. Volg je gevoel. liefs annika

  • maloutjjj

    Meid kies voor je beeb... zoals ik ook tegen mij exvriend toen dr tijd heb gezegd... goed doe lekker waar je zin in hebt als je je bedenkt dan hoor ik het wel ... zorg alleen dat je niet te laat bent... en als die vraagt wanneer is het dan te laat.. .dan zeg je .. dat is voor jou een vraag en voor mij een weet... stel voor je eigen een tijdlimiet op dat je het evt nog met m wil proberen ... en komt die in die tijd niet ... dan weet je genoeg.. hoe hard het ook klinkt... hij kan/wil er dan gewoon niet zijn voor jullie... en dan maak het allerbeste met je kind. je hebt nu je eigen leven... je hebt bewezen (ook al mis je hem af en toe of de hele tijd) dat je het ook alleen kan ... jij hoeft je niet meer te bewijzen het is nu aan hem.. en het is nu of nooit...... en dat moet hij beseffen en niet alleen jij .

  • scampi

    Meid wat een verhaal, amai. Eigenlijk kan hier niemand je de juiste raad geven. Wij zijn er niet bij, kennen jullie niet,....
    Volgens mij kun je best eerst even aan de consequenties denken van beide beslissingen die je kunt nemen en voor jezelf die kiezen waar je je het best bij voelt. Neem nu geen overhaaste beslissingen, neem afstand en kijk hoe hij dan reageert. Je bevalling is nog een paar maanden ver, er kan nog vanalles gebeuren. En betrek er niet te veel mensen van buitenaf bij, dat maakt het alleen maar ingewikkelder.
    Veel sterkte, ik duim voor je!

  • cynjlo

    Ik zou ook voor mijzelf en mijn kindje gaan. Vind het juist heel erg verstandig van je. Kijk, als hij niet uit zichelf die vaderrol op zich neemt dan houd het op. Je zit er ook niet op te wachten dat je hem steeds moet aansporen om bepaalde zaken te doen, het is geen klein kind!