Tussen hoop en vrees

Gisteren deed ik 1 dag voor mijn NOD een test. Een heuse KV test, met een zo negatief venster dat ik zelfs de neiging  `m uit te pellen, voor het licht te houden of in mijn gedachten een streepje te projecteren op dat maagdelijke witte vlak, mij deed voorkomen als heiligschennis van dat zo zuivere , witte. Bovendien, mijn temperatuur kelderde met 0,2 C, voor mij een direkte aanwijzing dat het goed mis was.Ik dronk dus recalcitrant 3 roseetjes, at heerlijk halfgaar  BBQ vlees, wachtend op de maandelijkse bezoekers. `s Middags in de auto werd ik zo onpasselijk, dat ik mijn lief waarschuwde toch maar direkt te stoppen op mijn bevel, omdat zijn rijstijl en mijn maag niet overeenkwamen, maar hij verweet dat mijn nieuwe wagen, die veel te stug rijdt in vergelijking met zijn bolide. Al met al werd de dag die minder prettig startte , toch nog een feestje.

Maar nu, vanmorgen...opeens stijgt mijn temperatuur weer en ik denk aan al die "te vroegnegatief getest en toch zwanger op dag 2 na NOD verhalen" in combinatie met mijn 3 roseetjes, een BBQ met misschien wel niet helemaal goed doorbakken vlees....

En...ik heb weer hoop...