Prikkebeen..

Afgelopen week was het zover..Ik heb de stap gewaagd. De stap naar een dame die zich heeft gespecialiseerd in de oeroude "blijf gezond of Herstel je balans met naalden in energiepunten" therapie, of ook wel: acupunctuur genoemd.Omdat ik er absoluut niet in geloof, leek het mij goed die stap te wagen. Positieve berichten op internet, een naderend overgangsscenario in combinatie met een kinderwens zonder al te veel medisch ingrijpen resulteerden in deze keuze.

Toen ik bij de desbetreffende dame arriveerde, werd ik verwelkomd met een kopje thee, veel feelgood lectuur en een geurtje dat paste bij mijn beeld van tita tovenaar, maar dat zeker niet onaangenaam was.

Eenmaal aan een kruisverhoor onderworpen zijnde , waaruit de conclusies: weinig nierenergie, betere baarmoederdoorbloeding werden getrokken, lag ik kreperend van de pijn , omdat mijn eicel uit zijn huisje wilde, maar nog niet sterk genoeg was, gestekelvarkend op de bank  , terwijl ik mijzelf afvroeg: wat doe ik hier in vredesnaam?

Uiteindelijk werd ik ontstekeld, gemasseerd en bemerkte ik dat mijn middenpijn was verdwenen als sneeuw voor de zon. Alles bij elkaar zorgde ervoor dat ik er best vertrouwen in heb..in dat prikkebeen-gedoe.

Zo, nu maar eerst braaf mijn kruidentheetje drinken!