Hoe het gaat tot nu toe!
Nou luitjes daar ben ik weer, ik dacht ik kom even een update geven.
Hier gaat alles zoals ik kan zeggen redelijk goed.
Wesley is gisteren jarig geweest alweer 2 jaar wat word het toch ook een mannetje zeg, hij is flink verwend geworden, door iedereen, wat ie natuurlijk ook verdiend.
En het zijn juist de kleine dingetjes die een mens gelukkig kunnen maken en daar zou iedereen eens aan moeten denken hihi.
Voor de rest ben ik 24 augustus opgenomen, 1 jaar na dat ik kleine faith in mijn buik draagde en ik op ok lag en nog niemand wist dat kleine faith in mijn buik zat.
Ik moest mij melden op de dag opname, kreeg zo`n blauw ding aan en werd na uurtje mee genomen naar het ok. Daar lag ik WEER ik kreeg een verdovende spuit in mijn buikspier wand en daarna meteen de spuit die mijn zenuwen in de buikspieren zou moeten gaan verdoven, voordat dit effect heeft kan het 6 weken duren, 1 maand voor deze dag kwam ik voor het eerst ongeveer denk ik op de pijnpoli toen begon ik met 10 mg aan neuromedicijnen, dat werd toen tijdens de spuit verhoogd naar 20 mg maar geloof mij als ik mijn periode heb terwijl ik geen baarmoeder meer heb (fantoompijn) dan schreeuw ik het uit van de pijn, afgelopen zondag heb ik dan ook weer op de EHBO gelegen.
Vandaag ben ik naar het ziekenhuis geweest naar de pijnpoli, ik kan namelijk met de nachtdienst niet de neuromedicijnen nemen, omdat ik dan niet zomaar wakker word, en als er iets zou zijn met de kids word ik niet zomaar wakker. En die week dat mijn vriend nacht heeft krijs ik het uit van de pijn.
Nu hebben we dus afgesproken, dat ik die week maar 10mg neem in de nacht en 2 paracetamol, en dan overdag gewoon mijn 3 dyflonacjes. En in de weken dat ik gewoon iemand naast mij heb in de nacht heeft de annastisist besloten dat ik naar 35 mg neuromedicijnen ga, zodat ik goed kan slapen in de 2 weken dat het wel kan en dus een soort van reserve opbouw. of het gaat helpen we zullen zien.
Ik kreeg te horen, dat ze mij niet echt verder meer zouden kunnen helpen als iedere 3 maanden opnieuw de spuiten links en rechts in onderbuik, dus iedere 3 maanden een ziekenhuis opname, en waarschijnlijk heb ik maandelijks een verhoging van tabeletten nodig, maar dat moeten we aankijken, de dyflonac daarbij heb ik maagtabletten gekregen, omdat ik die waarschijnlijk ook altijd moet hebben nu.
Met andere woorden, ik ben een medicijnkast geworden en mag gaan hopen dat mijn pijn onder controle gehouden kan worden anders heb ik geen leef wijze.
Neem vanmorgen, ik had zoveel pijn niemand in huis (behalve wesley) niemand die mij kon helpen, van pijn viel ik in slaap terwijl wesley dus hier rond liep voor het zelfde geld gebeurd er iets. dit kan zo niet door gaan.
Maar ze zeggen niks voor mij te kunnen doen,
Mijn darmen zullen zo verkleefd raken dat ik stoma moet en mijn blaas waardoor ik catherisatie zal moeten doen. dus leuk vooruitzicht en dat nu al met 30 jaar.
Wie heeft hier ervaring mee?
Nou dit was het weer eventjes,
Heel veel liefs van mij!
xxx
reacties (0)