Dat heb je natuurlijk als je op een moment besluit om toch maar niet te veel tijd tussen je 2 rakkers te laten.... onze kleine grote man zit er soms nog midden in, en ook onze lieve kleine dame is er vorige week plots mee begonnen: de peuterpuberjaren! Van onze oudste weten we al dat dit niet over is na enkele maanden....
Plots wil onze meid alles wat grote broer doet en ze maakt zich heeeeeel boos, huilt tranen met tuiten als ze haar zin niet krijgt: ze wil op zijn stoel zitten aan tafel, niet meer op haar eigen veilige trip trap met riempjes, neen, ze klimt gewoon bij Roan en zet zich naast hem op dezelfde stoel. Daar wil ze eten wat hij eet, drinken wat hij drinkt en aan alles te prutsen waar ook Roan steeds aan prutst tot mama boos wordt.
Net als Roan plukt ze de kaas van tussen haar boterhammetjes, dan kijkt ze mama ondeugend lachend aan en gooit ze de rest van haar boterham met een grote boog op de grond.....
Of ze wil op het ikea-krukje staan om naar alles te grijpen waar haar kleine bijnapeuterhandjes nog niet mogen aankomen, alle spullen die mama veilig had weggelegd op tafel of op het keukeneiland.....
ze wil ook graag naar buiten, naar de tiki's (onze kippen), of gewoon langs voren de deur uit, en ze wordt heeeeeeeeeeeeeeeel boos als mama beslist dat het nu geen goed moment is om naar buiten te gaan.
Of op een avond wou ze gewoon NIET gaan slapen, ze brulde alle buren bij elkaar en we konden niet anders dan haar nog een half uurtje beneden laten spelen om het nadien nog eens te proberen
Jaja, onze meid is aan het puberen, en onze Roan doet het ook nog soms dus dan is het hier peuterpubertijd in het kwadraat. Ik probeer er rustig bij te blijven, stel mijn grenzen en stop voor de zekerheid alvast mijn oordopjes in mijn oren.
Verder begint Fenna al aardig wat woordjes te zeggen, ze lijkt er elke dag wel nieuwe na te zeggen, en kan ze soms heel precies zeggen zoals het zou moeten zijn zoals 'ba-naan' 'bo-te-am' (ik schrijf het zo omdat ze het een beetje uitspreekt zoals vogel kiwi aan wie Bumba ook steeds nieuwe woordjes leert) 'ko-nijn' (maar meestal zegt ze gewoon 'nijn',.... onze kip heet 'tikiiiiiiiiiii' (ja ze zegt het zo lief met een lange uitgerekte ie aan het eind), als ze uit haar stoeltje wil zegt ze mooi 'uit', of ook wanneer haar slab uit moet. Een slab is 'bap', en pap is ook 'pap'. voor Danku zegt ze 'akuuuu' en als ze wat wil zegt ze 'hebbe'. Uiteraard zegt ze mamaaaaa, en papaaaaa, en zijzelf heet 'Nennaaaa' en dan wijst ze met haar vingertje naar zichzelf. buiten is 'buipe'. Hiet liefst eet ze kaas: 'taate' en haar tutje is mooi 'tutje' of 'tutaa'. Ik vergeet er vast nog!
Intussen zijn mijn amandelen verwijderd - een erg pijnlijke ingreep en ik was een week echt van de kaart. Gelukkig heeft papa toen alle zorgen voor de kinderen op zich genomen, dag en nacht. Vanaf morgen ga ik weer aan het werk, na 2 maanden bijna niet gewerkt te hebben door de keelontsteking, het keelabces en dan de operatie. Ik hoop dat mijn gezondheid nu wat beter blijft.
De kindjes waren trouwens prachtig die periode, ik moest me echt geen zorgen maken, ze konden mama laten ziek zijn terwijl ze zelf gewoon gelukkig waren en hun ding deden, en Roan overstelpte me met zijn zoentjes opdat ik gauw beter zou worden. Wat ben ik blij met en fier op mijn gezinnetje :)
reacties (0)