Fenna 6 maanden - ziek en `Nee`

2 dagen is Roan ziek geweest na het plaatsen van de trommelvliesbuisjes, en toen kreeg onze Fenna koorts. Zaterdag de dokter gebeld, en waarschijnlijk heeft ze rsv (en dus bronchiolitis) want ze heeft alle symptomen ervan en andere kindjes van haar babygroepje hebben het ook en sommigen liggen al in het ziekenhuis….. We zijn nu al 5 dagen ver, en nog steeds maakt ze koorts en heeft ze het benauwd door hoesten. Volgens de dokter gisteren piepen en kraken haar longetjes, maar heeft ze nog geen longontsteking. Ze blijft alvast thuis tot vrijdag, dat is nog 3 dagen, hopelijk is ze tegen dan beter. Roan lag met 8 maanden met een bronchiolitis in het ziekenhuis – hoop dit te kunnen vermijden.

En sinds zondag heeft Roan ook alweer koorts, eerst hoge koorts van bijna 40°. Hij heeft waarschijnlijk een, infectie als gevolg van de ingreep woensdag.

Allebei de kinderen krijgen antibiotica, Fenna ook om een surinfectie te vermijden omdat het nu al lang duurt.

2 tegelijk ziek – het is een drama. Roan kan op dit moment alvast geen rekening houden met Fenna, hij wil gewoon aandacht en als hij die niet krijgt zoekt hij ze op een negatieve manier door gewoon het ene stoute dingen na het andere stoute ding te doen. Fenna krijgt hierdoor geen rust en wij ook niet, en we lopen al op de toppen van onze tenen. Daarom hebben we vandaag besloten Roan toch naar de opvang te laten gaan tegen het advies van de dokter in. Vanmorgen had hij geen koorts. Hopelijk wordt Roan snel toch wat rustiger en bedaarder en kan hij wat langer alleen wat doen zonder voortdurend aandacht nodig te hebben. We zouden Roan af en toe eens op een ander moeten brengen, waar hij kan spelen en verzorgd wordt, wanneer de opvang niet open is.

En zo vind ik zo weinig tijd om eens te overlopen hoe onze kindjes het doen op ander vlak. Nu er opvang voor zieke kindjes is, kan ik weer even aan mijn bureau :)

Dus….

Fenna my darling is een fantastisch leuk kapoenenmeisje dat tegenwoordig de hele tijd lacht. De laatste weken is ze erg communicatief, maakt ze heel veel contact, herkent ze ons goed, vraagt ze om gepakt te worden (steekt haar armpjes uit) of lokt ze reacties uit door bv ‘eh’ te roepen en dan te kijken of ik antwoord, en dan lacht ze breeduit – zo kunnen we een hele tijd beurtelings ‘eh’ naar elkaar roepen. Zo trekt ze ook aan mijn haar of stopt ze haar handje in mijn mond, om dan weer op mijn reactie te letten. Ze begrijpt ook al goed oorzaak en gevolg: als ik haar in bedje leg en haar muziekje aanzet begint ze te huilen, want ze weet dat ze dan moet slapen :)

Het liefste wat Fenna de laatste dagen doet is ‘joepen’, dat is op en neer springen op mijn arm. Ze doet dat meteen als ik haar oppak, ook wanneer er erg moe is en eigenlijk zou moeten slapen, ze joept en begint dan toch weer te lachen. Het lijkt dat ze dat hele dagen wil doen, joepen J:)

Als ik haar naam roep, kijkt ze op, maar ik weet niet zeker of ze echt haar naam herkent. Roan kende op haar leeftijd al het woordje ‘poes’ – keek naar de poes telkens ik dat woord zei – dat komt omdat we dat ook heel vaan zeiden telkens wanneer een van onze poezen voorbijkwam, nu hebben we maar één poes meer en die ligt altijd te slapen achter Fenna haar bedje. Ik denk dat het nu de tijd wordt om dingen te gaan benoemen, want ook Fenna ziet er een clever meisje uit dat erg geïnteresseerd is in haar omgeving en graag ‘aanwezig’ is.

Fenna brabbelt nu met verschillende medeklinkers en klinkers, lijkt soms echte woordjes te zeggen, gaat soms gillen, of maakt andere stemmetjes! Heel gezonde taalontwikkeling!

Waar ik aanvankelijk dacht dat Fenna wat introverter was dan Roan, vind ik dat nu nog nauwelijks, ook zij is erg sociaal maar dan wat rustiger. Ze is graag bij mama maar niet bang om bij een ander te zijn. Misschien is Fenna net een beetje meer een mama’s kindje (dat komt misschien omdat ze nu al meer dan 6 maanden borstvoeding krijgt) want ze is toch graag bij mama. Bij Roan had ik vaak het gevoel dat ik hem zo had kunnen meegeven met een ander zonder dat hij daar enig protest over zou maken, als ze maar bezig waren en lief waren met hem….

In drukte lijkt Fenna zich wat terug te trekken, ze gaat dan observeren, kijken, minder lachen tot ze weer aan de situatie gewend is.

Waar Roan fijnmotorisch erg sterk was/is is Fenna vooral sterk in haar grove motoriek. Ze kruipt al achterwaarts met hoofd en poep omhoog, ze stopt graag haar tenen in haar mondje als ze op haar rugje ligt, ze lijkt al uit haar park te gaan klimmen, wil gaan lopen,…. Fenna geeft niet op, ze is echt een doorzetter, ze wil vooruit! Maar ook haar fijne motoriek is voldoende, ze kent de pincetgreep, brengt voorwerpen van het ene naar het andere hand en stopt ze makkelijk in haar mond.

Wat slapen betreft hebben we pech: Fenna is een even slechte slaper als Roan (toen hij baby was): overdag doet ze vaak korte dutjes en ook ’s nachts wordt ze toch nog 2 of 3 keer wakker om te drinken. Tegen de ochtend aan leggen we ze tussen ons in, dat is een gewoonte geworden en iedereen lijkt daar van te genieten. Fenna lijkt het leven veel te interessant te vinden om te slapen, ze wil spelen, lachen en joepen, en ik denk dat ze de laatste tijd daarom niet zo gemakkelijk meer gaat slapen, zelfs al is ze doodmoe. Opvallend is wel dat Fenna meer uren slaap nodig heeft dan Roan toendertijd. En uiteindelijk komt ze ook wel aan die uren, maar soms heb ik het gevoel dat ik daarvoor veel moet ‘proberen haar in bedje te krijgen’

Roan ‘de man’ lijkt beter te horen nu hij buisjes heeft. Onlangs gebruikte ik zijn woordje ‘otepam’ voor olifant en Roan keek naar mij en zei streng: “neen, oLEpam”. Niet dat wij hem zo veel verbeteren, want dat helpt niets voor de taalontwikkeling, gewoon spelen met taal en klanken en het juiste model geven is voldoende….

Hij zit ook nog steeds erg in de NEE-fase – en daar is hij erg consequent in:

“Roan gaan we douchen?” – “Nee”

“Roan ga je je pyjama uitdoen?” - “nee”

“Roan zeg eens “nee”….. (Roan denkt na)…..  “nn JA!!!”””