Middagje ziekenhuis

gister gezellig een middag in het ziekenhuis gezeten, ik heb al een aantal dagen last van wat meer vochtverlies dan normaal. En aangezien het bij Megan ook begon met vochtverlies kreeg ik toch de kriebels. Ook omdat ik wat last heb ook van mijn schaamstreek, liezen en onderbuik toch maar de verloskamers gebeld en ik moest meteen komen.

Half uur aan de CTG en daarna zouden we kijken of het vruchtwater was. Het eerste kwartier was de kleine haar hartslag veelste hoog het apparaat bleef aanslaan en piepen. Ook had ik continu harde buiken, uiteindelijk kwam muppie tot rust en werd haar hartslag netjes en stabiel. Ik denk dat het kwam doordat ze heel heftig de hik had net voor ik aan de CTG gng. Na eventjes gegluurd te hebben kon ze zien dat mijn baarmoedermond nog netjes dicht zat en er stevig uit zag. Toen kwam de vruchtwater test, en na ruim 5 minuten wachten kwam ze gelukkig met goed nieuws! Het is GEEN vruchtwater!!

Ik mocht weer naar huis omdat alles er veder goed uitzag, mevrouw ligt al volledig ingedaald en aangezien ik geen vruchtwater verlies en me baarmoedermond og gesloten is naar huis gestuurd met het verzoek me rustig te houden en bij zorgen meteen te bellen. (omdat ik hiermee ruim 2 dagen heb gewacht met bellen). Ook omdat ik bij Megan in het begin de harde buiken en weeen niet heb herkent moet ik bij aanhoudelijk drukke en harde buik meteen bellen. En als het vochtig blijft ook weer bellen!

Pff kreeg het helemaal benauwd daar, we lagen in dezelfde verloskamer als bij Megan, ook aan de CTG en toen kwamen ze ook halfverwegen vertellen dat ik onrustige buik had enz, toen wist ik alleen al dat ik zeker vruchtwater verloor. Gelukkig viel het allemaal mee!

Dalijk met Megan voor het eerst naar het CB in onze nieuwe woonplaats! Ik ben benieuwd of ze zich een beetje ingelezen hebben :P