Eerste woordje

We mogen nu toch wel zeggen dat Megan haar eerste woordje kan.

Het is geen papa, mama of Bumba waar ik zo bang voor was maar ....... lekker!! (hoor lellerrr) (hoe kan het ook anders hahaha)

Ook probeert ze veel meer te zeggen, en wanneer ze nu 'praat' veranderd heel haar gezichtuitdrukking. Het is nu veel minder het brabbelen maar echt proberen te praten.

Ook zit ze de halve dag lalalala te zingen vooral als ik een liedje voor haar zing!

Het kontschuiven gaat ook steeds beter en ze komt steeds beter vooruit. Het kruipen doet ze in der achteruit want ze vergeet haar beentjes mee te bewegen. Ze probeert zich aan de box op te trekken om te gaan staan maar daar ook vergeet ze der beentjes!

Langzaam maar zeker gaat ze steeds vooruit! Ze heeft nog steeds haar momenten en dagen dat ze heel chaggerijnig is maar die nemen we voor lief! Want de momenten dat ze lacht, kletst of vrolijk overtreffen alles!