KLAP, recht in mn gezicht!!

pfffffff..... Wat een klap in mn gezicht was het gesprek van vanmorgen in het ziekenhuis!! Ik weet wel dat het hier niet stopt voor ons.. Maar goed tis toch even niet niks wat ze me verteld hebben...

 

Ik had dus vanmorgen een gesprek om de kijkoperatie te bespreken.. De dames van ivf poli hadden wat echo foto's bij mn dossier gedaan om de gyn die over de kijkoperatie gaat duidelijk te maken wat ze bedoelde met het vocht.. ze heeft de foto's bekeken en wilde graag gelijk over gaan op een echo.. Ze sprak uit dat ze dacht aan een afsluiting van de eileider(s). We wisten alwel dat rechts waarschijnlijk niet helemaal toegankelijk is.. Maar links was in Januari nog prima doorgankelijk..

 

Tijdens het maken van de echo schrok ze best van de hoeveelheid vocht wat  rond de eierstokken zat.. Ze zei eigenlijk gelijk dat ze er wel van overtuigt is dat BEIDE eileiders dicht zitten!! Weer terug in de spreekkamer vertelde ze me dat ze wel een kijkoperatie wil doen.. Ze wil wel dat ik nog wat afval (verrassend) en in november had ze maar 1 OK dag die voor mij niet gunstig in mn cyclus valt.. Dus dan wil ze hem in december doen. Ze stelde voor om tijdens de operatie beide eileiders te verwijderen.. En dan over te gaan op IVF. want het vocht wat uit de eileiders de baarmoeder in loopt haalt de kans van zwanger worden dusdanig naar beneden en ze geeft dan de kans van slagen maar zeer klein! Dus daarom wil ze de eileiders verwijderen of met klemmetjes dicht maken wat ze met een stelerisatie ook doen! Ik schrok hier erg van, bedoel ben nog best jong en vind dit nogal wat om te beslissen!! Ook al weet ik dat ze niet meer funcioneren..

 

We hebben nog even zitten praten en ze zei me toen dat het haar verstandig leek om me door te sturen naar het VU. Gezien mn leeftijd is er niet zoveel haast bij.. en in het vu zijn ze net meer thuis met afgesloten eileiders.. ook met een eventuele herstel operatie.. Want in sommige gevallen dan gaat het op een dun vliesje wat zich heeft opgebouwd aan het begin of het eind van de eileiders.. Dat is dan een kwestie van doorprikken en weg halen! Maar gezien de hoeveelheid vocht wat er zit denk zij niet dat dit het geval is bij mij!!

 

Ze vertelde me wel dat de kans van slagen met IVF voor ons hoog ligt.. Omdat ik gezond ben, jong, mn mannetje zn zaad is van prima kwaliteit en de aanmaak van mn eicellen is ook erg goed..

 

Maar goed, voor nu.. Ben der echt kapot van.. Er is duidelijkheid over waarom het niet lukt.. Maar tis me nogal wat!!

 

Tja, dus ik moet nu wachten op een oproep uit het VU.. en daar is de wachtlijst een half jaar of langer..

Als ik nou thuis zat met het gevoel.. Wie weet gaat het uit zichzelf nog lukken.. Maar die kansen zijn verkeken!

 

921 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Lily85

    Hoi,

    Ik heb getwijfeld om te reageren op je berichtje, omdat ik enerzijds je verdriet zeer goed begrijp (ik heb namelijk hetzelfde meegemaakt 8 jaar geleden), maar anderzijds wil ik je ook geen valse hoop geven (bij mij is het namelijk goed afgelopen). Mijn verhaal is het volgende:
    Op mijn 19de hield op een keer mijn menstruatie maar niet op. Na 3 weken vrij hevig bloeden, kreeg ik een gyn. onderzoek en dacht de gynaecoloog aan een bloedende poliep (of iets dergelijks). Aangezien het bloeden niet stopte heeft hij een kijkoperatie gedaan om de poliep weg te halen. Toen ik ontwaakte uit de narcose had de gynaecoloog slecht nieuws. Hij had gemerkt dat mijn beide eileiders gezwollen waren en had getest of ze nog wel doorgankelijk waren. ze waren echter, volgens hem,beiden afgesloten. Hij vertelde mij dat hij getwijfeld had over verwijdering, maar hij had natuurlijk daarvoor geen toestemming en het was niet levensbedreigend ofzo om ze erin te laten (zo erg gezwollen waren ze namelijk niet). Het gevolg was volgens hem wel: onvruchtbaarheid. Ik was een volledig wrak na dit nieuws. Gelukkig was mijn moeder bij mij tijdens dit nieuws, maar echt, ik had nog nooit zo geweend. 7 jaar heb ik dus gedacht dat ik onvruchtbaar was (een rotgevoel), maar toch ben ik (gelukkig blijkt achteraf) altijd mijn pil blijven namen omwille van zware maandstonden. Toen mijn kinderwens een jaar geleden bovenkwam, gingen ik en mijn man (naar een adere gynaecoloog, want ik was ondertussen verhuisd) voor ,wat wij dachten, de opstart van IVF. Deze gynaecoloog zei dat hij wel eerst nog een HSG wou doen, om te kijken of hij de eileiders toch niet kon 'doorspoelen'. Groot was mijn verbazing als uit de HSG bleek dat mijn eileiders beiden gewoon doorgankelijk waren. De gynaecoloog kon hier eigenlijk geen verklaring voor geven. Misschien was er op het moment van de kijkoperatie 8 jaar geleden net een acute verstopping geweest en is deze toestand spontaan verbeterd in de loop der tijd? Misschien heeft de HSG de eileiders zonder enige moeite doorgankelijk kunnen maken? Hij kon er geen antwoord op geven, maar waarschuwde mij wel dat hij met een HSG niet kon zien of er littekens zaten, of er beschadigingen waren, etc... Hij wou dat we eerst een jaartje probeerden om zwanger te worden, voordat hij wou kijken naar de eventuele beschadigingen. Dit is dus niet nodig geweest, want 9 maand later was ik spontaan zwanger (nu al 13 weken!) en het vruchtje zat meteen goed in de baarmoeder (was dus nergens blijven hangen in de eileider). Wat ik dus wil zeggen, ergens moet het dus toch zijn goed gekomen...Ben ik blij dat die eerste gyn. mijn eileiders niet heeft verwijderd, zeg! Mijn status ging dus na al die jaren van onvruchtbaar naar vruchtbaar! Ik kon het haast niet geloven. Al die jaren om niets zo getreurd.

    Ik wou dat je mijn verhaal dus wel even te horen kreeg. Misschien enkel omdat je ooit voor de keuze wordt gezet om je eileiders te laten verwijderen. Langs de andere kant wil ik deze keuze niet beïnvloeden, want soms is het voor je gezondheid waarschijnlijk nodig om ze te laten verwijderen...ik weet hier niets van, ben natuurlijk geen dokter. Maar langs de andere kant, misschien is er toch nog een sprankeltje hoop? Ik wens je alvast veel sterkte en hoop dat je, langs welke weg ook, toch zwanger zal worden! Veel liefs...

  • bertine81

    Pff...Jeetje meis, wat een heftig bericht! Geen woorden voor...Een hele dikke knuffel voor jou en ik denk aan je! Veel sterkte met het verwerken van djt nieuws! Liefs

  • Bloem28

    ach lieverd, wat een heftig verhaal!!! Zo moeilijk!!! Neem de tijd voor jezelf en als ik iets voor je kan betekenen laat het me weten hoor! Ik denk aan je! x

  • danika

    Ik snap dat je dit wel ff op een rijtje moet zetten en een plaatsje moet geven....natuurlijk is er goede hoop dat jullie een kindje gaan krijgen, maar dit is niet wat je hoopt of verwacht als je het kindertraject vol goede moed en hoop in gaat....ik hoop dat jullie snel aan de beurt zijn, wie weet via een privekliniek?....veel succes, ik denk aan je.....

  • ieneminie85

    Gossie wat schrik ik hier van zeg, wat een vervelend nieuws. Hopelijk kunnen ze gauw aan de slag met je in het VU, dan gaan ze je vast beter helpen en krijg je wat meer duidelijkheid.Want die heb je inmiddels wel verdiend naar mijn mening. En ik duim voor je dat het dan heel snel raak is voor jullie.

  • mama~t

    oh bah... wat een rot bericht!!! Heel veel sterkte met het verwerken ervan en hopelijk duur de wachtlijst niet zo lang... Kan een prive kliniek niet ook veel voor jullie betekenen? Ik heb veel positieve verhalen over Geertgen gehoord (in mijn directe omgeving). Dit wordt ook gewoon vergoed en gaat vaak veel sneller.

  • gwynyth

    Een collega van mij had dit ook voor. Na 6,5 jaar en jammer genoeg enkele MK's later, is ze nu eindelijk in verwachting. We hopen dat voor haar alles goed blijft gaan, en hopelijk lukt het voor jou veel sneller dan bij haar!

    Er is nog steeds hoop, hoe hard je uitslag ook is. En zolang er hoop is, mag je niet opgeven he!

  • Greetje

    Pff, wat heftig joh, sterkte!

  • Tutje27

    poeh meid wat heftig! dit had ik niet aan zien komen of verwacht
    ik wens je veel sterkte.. en weer wachten snik.. zijn er geen andere ziekenhuizen die er ervaring mee hebben?

  • miracle-mommy

    he gatver wat een rot nieuws. en aan de andere kant ook wel fijn, want het verklaard een hoop!!! er is echt iets, tenminste dat had ik altijd. zo van "zie je wel!". maar dat maakt de klap natuurlijk niet minder groot. neem de tijd om het te verwerken, praat erover, en ga vol goede moed door naar het VU, misschien kun je wel eerder terecht, en anders tot die tijd even genieten van elkaar. het is al heel positief dat de vooruitzichten wel goed zijn mbt IVF!! houd vol meid!! liefs

  • saar-tje

    Zo dat is zeker heftig zeg! Wat zit het lichaam toch complex in elkaar. Het is nu voor jullie duidelijk dat ivf als enige optie voorop ligt, en dat is voor jullie dan wel iets om aan vast te houden. Totdat jullie aan de beurt zijn, zou ik als ik jullie was ALLES doen wat je altijd al heb willen doen, want straks als jullie ivf krijgen zijn jullie gewoon de 1e keer zwanger , dat vertrouwen MOET je echt vast houden meis. Ik wil je een hele dikke stevige knuffel geven! Want het zit echt even niet mee . Ik denk aan je. Liefs

  • Miracle of love

    Jeetje meid heftig als je dit even te horen krijgt. Laat het allemaal even bezinken!!! Dikke knuffel

  • pindaatje

    Jeetje meis, dat is een behoorlijke klap in je gezicht... Ook al zijn de kansen met IVF vrij groot om zwanger te raken, het liefst wil je natuurlijk dat het je het op de natuurlijke manier kan doen...
    Nog even afwachten of ze je eileiders open kunnen prikken.... Dus eerst in december kijkoperatie en daarna door naar de VU?
    Sterkte iig!!!

  • mijn schatjes

    jeetje meid ik geloof best dat je er niet goed vanbent , veel sterkte meid

  • Loeka

    Jeetje wat een bericht zeg, in die mate had je natuurlijk nooi verwacht. En wat een lange wachtlijst, pfff. Sterkte meid!!