He hallo allemaal!
Tijdje terug he, tis hier lekker druk. Om te beginnen zal ik even de titel verklaren. Nee ik denk niet dat ik een freak ben, in tegenstelling, ik denk dat ik het heel goed doe. Maar op mijn werk zie ik sommige echt kijken van WHAT THE F*CK, nu nog steeds kolven? Jawel, mijn lieve kleine budah drinkt nog steeds bij me aan de borst, het gaat heerlijk, zelfs met al 6 tandjes, 7de op komst. Ik voed in de ochtend live, middag kolf ik of live als ik thuis ben (100cc) voor ze naar bed gaat live, twee uur later als wij naar bed gaan wordt ze wakker (ze ligt nog naast me met haar ledikant, wel inmiddels met spijlen omdat ze zit en staan kan inmiddels) en krijgt ze nog wat. En in de nacht komt ze nog een keertje. Ik vind dat geen probleem, echt niet, maar ik krijg soms zo van die zielige blikken. Bij ons in de flat een baby van 4 maanden oud, die al 10 uur doorslaapt, dan een flesje en nog 2 uur pakt. Manlief zegt dus, nee, hier nog elke nacht een voeding. Krijg ik zo een zielig blik: O'ja, jij gaf borstvoeding he. Ik voelde me toch een partij pist worden! Heb er maar niets mee gedaan, als ik mijn mond wel had open gedaan had ik nu ruzie gehad, ben maar weggelopen dus.
Waarom is het opeens zo belangrijk dat je door kan slapen? Waarom gaat het belang van de moeder voor het kind? Bizarre wereld leven we hier in het westen toch in, wanneer je met 10 maanden voeden aan wordt gekeken alsof je een freak bent, terwijl het in andere landen op de wereld bij 4 tot zelfs 7 jaar nog heel gewoon is. Ik hoop haar te mogen voeden tot 4 jaar! Overigens, mijn oudste heeft vorig weekend nog een keer een echte live voeding gedaan. Lentemeis was verkouden dus dronk minder, en ik zeg dat dus tegen manlief, en zegt de oudste, ik wil melk bij je drinken. Prima, kom maar. Meestal doet ze dan net alsof, met 4 slokjes klaar. Maar ditkeer echt gedronken. Ben benieuwd of ze dat vaker gaat doen.
Maar goed, verder gaat het goed hier, werk gaat lekker, kids gaan goed. Herfstmeid zit op de voorschool, heerlijk voor haar, voor ons wel wat wennen. Lentemeisje is binnen 3 weken van alleen maar kunnen liggen naar zitten en zelf kunnen opstaan in de box. manlief heeft het druk met de kids, en ik geniet van elke dag.
Geen auto is voor ons geen gemis. wat een weelde dat mijn gezin zo gelukkig is, we van elkaar kunnen genieten en van de kleine mooie dingen in het leven geluk kunnen vinden. Ik wens het iedereen toe!
reacties (0)