Kleine meisjes worden groot!

Even een update van ons:)

Met mij gaat het goed, leuke baan, wel erg druk, maar dat komt ook door mezelf, ik ben nogal een gedreven persoon. Ben weer op mijn oude gewicht, zelfs een half kilootje lichter. De BV gaat heerlijk, ik geniet er echt enorm van, wat een verschil met mijn herfstmeisje zeg! Daat heb ik een half jaar lopen stressen en klooien. Ditkeer gaat het op het begin na zo heerlijk! Ik mis mijn meiden wel, en zij mij ook. Zodra ik van het werk kom is het mama mama mama, veel knuffelen, spelen en genieten, de tijd is zo kort samen. Manlief is een top huisvader, veel beter dan ik ooit zou kunnen zijn als moeder. Hij is consequent, en doet vanalles met ze, daarnaast kookt hij ook nog eens elke avond, ik ben gezegend met een intens lieve man.

Met herfstmeisje gaat het goed. Ze is alweer 3 maanden helemaal zindelijk, en wordt binnenkort 3! Ze is stapelgek op haar zusje, en vraagt af en toe of er niet nog een baby in mijn buik zit, ze wil namelijk nog wel een broertje erbij. Ze is mijn oogappeltje, we zijn stapelgek met elkaar.Het liefst zou ik haar in een potje stoppen en overal met me mee nemen. Als het aan mij lag zou ik op mijn vrije dagen in de middag lekker samen met haar in bed liggen, samen slapen en knuffelen, maar daar beginnen we maar niet aan. En wat kan mama het best? Ruggetje aaien (rug maseren, doen we dagelijks) en papa kan het lekkerste koken.

En dan lentemeisje. Ze is door de keuring heen, en net als haar zus: klein van formaat (helemaal onderaan de curve) maar een flink zwaargewicht (net over de goede curve heen). Heerlijke dikke boedah, die super vrolijk is, en naast BV enorm veel eet! Ook een verschil zeg, waar herfstmeisje zo vaak last van krampen had en weinig at. eet lente meisje soms meer dan haar zus en vind het heerlijk. De eerste mama en papa woorden vliegen ons om de oren, een genot die babbels, behalve midden in de nacht. In de nacht voed ik nog 1 tot 2 keer. Sommige zeggen dat ik dat moet stoppen, maar ik heb daar moeite mee. Ik heb al zo weinig met haar qua tijd en zo, dan kan ik haar dit niet ontzeggen. Ze ligt ook nog steeds heerlijk bij ons in bed (crib on bed) tegenwoordig met een plankje erbij zodat ze niet ons bed in rolt. Ik ga het enorm missen als ze daar ooit weg gaat!

Al met al, gaat het heel lekker. de auto is weg, maar er is rust en liefde in huis, en ik geniet van mijn gezin.Papa is weer in een nieuwe cycles bezig voor zijn blaas, de kanker bleek binnen een jaar al terug (de vraag is voor mij of het ooit is weggeweest). dat is wel heel naar, maar hij gaat er erg goed mee om, en ik kan het een plekje geven zolang we nog hoop hebben en een einde niet in zicht is.

Hoop dat mijn vriendinnen die al zo lang bezig zijn snel zwanger worden, dat 2014 hun jaar is voor nieuw leven. Ik blijf aan jullie denken meiden!