Morgen is de dag!

He hallo allemaal,

Om te beginnen, sorry dat ik wat minder op BB ben geweest de afgelopen week. Veel gebeurd prive (vader die 2 keer een hartinfarct krijgt) en heel druk op het werk. Zet daar een zewangerschap naast en je begrijpt misschien de reden dat ik erg moe ben af en toe!

Met mij gaat het goed. Ik ben de hele dag door eigenlijk wel misselijk, maar vooral vanaf een uur of 3 (net als bij de vorige zwangerschap) dan wordt het steeds erger. Met die misselijkheid heb je niet echt altijd even veel zin om te eten, en zeker niet om wat extra te eten. TDaardoor had ik het gisteren aardig moeilijk om naar huis te komen, want ik had mijn 3 uurs cracker overgeslagen en op de brommer vroeg ik me af wat ik nu moest doen als ik echt moest kotsen onderweg. Met moeite thuis kunnen komen, en gelukkig tot nu toe nog niet over moeten geven.

Hormonen vliegen af en toe aardig door mijn lichaam, daardoor kan ik op mijn werk en thuis hyper zijn terwijl ik eigenlijk ook erg moe ben. Sta dan te trillen en heb moeite met concentratie, maar weet dat het wel weer wegtrekt dus probeer het maar te negeren, als ik thuis ben ga ik dan vaak juist bewegen.

En mijn buik......................niet te geloven! Hij ziet er nu al uit alsof ik 4 maanden ben ipv 2. Zo big! Zal deels door de obstipatie komen hoor maar schaam me af en toe als ik in de avond buiten loop en ik in mijn joggingbroek buren tegenkom. Die zullen ook wel denken: Die wordt dik!

Maar zoals ik al eerder zei, het gaat goed, ik ben zwanger, en hoop daar vanaf morgen (de echo!) van te kunnen genieten. Want ook al plas ik dit keer inde mooie blauwe tonnen van MvM en voel ik me echt zwanger, er blijft een deel van me bang dat het weer mis gaat. Als ik morgen een hartje zie dan wordt ik echt blij en hoop ik meer te kunnen ontspannen.

Mijn meisje, mijn meisje is echt zoooooo lief! Ze zegt nu tegen iedereen: Hallo! En gaat dan glimlachend heel charmant kijken. Ze begint blonde krullen te krijgen, en we worden dagelijk meerdere keren gecomplimenteerd over haar ogen. Heeft ze van mijn man, de ogen van haar overgroot oma, en mijn man zijn dikke wimpers, een onweerstaanbare combinatie.
Ze wordt ook steeds slimmer, en luisterd steeds beter. Deze week wil ze lekker knuffelen, heerlijk gevoel, dat lichaampje tegen je aan, armen om mijn nek, natte zoen op mijn wang. Ik zou echt niet meer zonder haar kunnen.

Nou dat was het geloof ik voor nu wel, geloof dat ik zo maar mijn bed in duik als ik mijn yogurt op heb (ook geen trek in, maar vannacht was ik kots misselijk, heb een pan naast mijn bed gezet.

Duimen jullie mee dat alles goed gaat mijn het kindje in mijn buik?