Memory lane deel 2

Uit de categorie: Kennen jullie deze nog!

Het moment dat je voor het eerst echt een moment had voor jezelf na de geboorte:

Voor mij duurde dat een paar dagen. Ze was op vrijdag geboren via KS dus we moesten het weekend blijven. Maandag's naar huis, dinsdag mega druk want de kraamzorg kwam, visite en we moesten naar het ziekenhuis om te prikken omdat ze nog wat geel was.

Dus op de woensdag, toen de kraamzorg weg was, vroeg mijn man of ik anders even naar buiten wilde. Nou, dat klonk erg aantrekkelijk! met mijn honden rustig naar buiten gewandeld, wat wel bij elke stap voelbaar was door de KS. Eenmaal buiten scheen de zon, en besefte ik me opeens dat het gevoel in mijn buik nu anders was (uiteraard ook omdat je wondpijn hebt). Mijn dochter zat daar niet meer in!
Een moment van bezinning, ik was moeder! En heb een dochter op de wereld gezet! Ik heb die wandeling (die niet langer dan 20 minuten heeft geduurd, want je wordt snel moe na zo een KS) echt even de wereld bekeken door de ogen van een moeder, en hoe mijn dochter ernaar zou kijken. Vond de wereld mooi, al dat groen, de zon, de natuur.

maar al snel kwam de onrust ook weer hoor, ik wil bij mijn baby zijn! dus hup terug zodat ze aan de borst kon wanneer ze wilde.

Klinkt niet als vee soeps misschien als herinnering, maar weet dat het voor mij heel apart voelde dat ik echt nu moeder was, was trots op mezelf, op haar, op mijn man.

Na deze anekdote even een update:
Gaat goed hier! Moeders voor moeders is net geweest, en gisteren werd ik daar heel nerveus voor. Wat nu als het weer mis was! Maar de test liet meteen een vette streep zien, ik ben nog steeds zwanger:):):) Ben zo blij en opgelucht! Nog 2 weken wachten en dan krijg ik de echo. Verder de gewone symptomen, soms een opvlieger, arme lieve man van me, moe, dikke buik etc etc. Mijn meisje is het liefste wezentje op aarde voor me, maar ik zag haar gisteren op de creche toch een paar keer bij andere kinderen dingen doen die ik niet accepteer en de leidsters blijkbaar wel. We hadden voor haar afscheid (ze gaat van het KDV af omdat manlief nog geen werk heeft) balonnen en rozijnen mee, en nadat haar bakje op was ging ze bij andere kinderen wegpakken. De leidsters keken niet op of om, maar ik heb wel even ingegrepen. Ook had ze een ballon gevonden, die van een ander kindje was. Die wilde hem terug. Mijn meisje snapte dat natuurlijk niet, ze had hem eerlijk gevonden;) Dus ging ze in haar brabbeltaaltje even flink tekeer tegen dat meisje dat een jaar ouder is dan zij hahaha. Dus haar maar even verleid met een andere ballon, maar dat meisje drufde haar eigen ballon niet meer terug te pakken.

Mijn kleine boef laat het kaas niet van haar brood eten, ben benieuwd hoe ze zal reageren op een brusje!