Een dipje.

Effe mijn gedachten op wat anders zetten. Zo fijn aan deze site, stoom afblazen terwijl niemand je kent en misschien wel dezelfde gevoelens kent.

Wat had ik gisteren last van een dip en waardoor??? Geen idee. Kan het zijn dat ik me aan het vervelen ben,  dat ik van alles in huis wil doen maar mijn lichaam zegt dat het niet kan of dat ik me alleen voel en geen kant op kan. Kon wel janken om de somste dingen.

Ik denk dat het komt dat ik me alleen voel, gelukkig heb ik de hond om mee heen scheelt wel.Klinkt raar, ben 5 dagen alleen in huis in afwachting wanneer mijn vriend thuis komt. Het lukt me niet om lange afstanden te lopen of nog even naar de stad te gaan. Mijn lichaam gaat prostesteren, krijg dan last van harde buiken en 's avonds pijn in de liezen. Ik wil nog zo veel, maar kan het niet.

Famillie en vrienden wonen niet om de hoek. Ik wil geen grote afstanden meer rijden. Mijn eigen familie en mijn moeder begrijpen het en komen dan hier. Maar sommige vienden denken dat het nog kan. Worden uitgenodigd voor een verjaardag voor volgend weekend, dat is een paar dagen voor de uitgerekende datum. We hebben zelf een feestje laten schieten. Durf het niet aan om weg te gaan. Ik blijf liever thuis voor het geval dat. Ik weet dat het nog een tijdje kan duren,voel me veiliger in mijn eigen omgeving. Als ze nou in de buurt woonden. En dan zijn ze Sinterklaas aan het plannen. Het bewuste weekend zitten we vol, maar dan nog. Weet toch wanneer de kleine geboren wordt en hoe ik me voel. Kan maar zo zijn dat ik de nu gemaakte afspraken niet na kan komen dat weekend. Ze hebben zelf kinderen, hebben hun dit gevoel dan niet gehad??

Kijken wat vandaag brengt, tot nu toe voel ik me vandaag beter. Goede nachtrust helpt ook.

431 x gelezen, 0

reacties (0)


  • angel80

    De laatste loodjes... Ik ken het.
    Maar straks als je jullie wondertje in de armen hebt, ben je alles zo weer vergeten.
    Succes!
    Tot snel! X

  • enitam

    Ohn meis, wat een lamlendige laatste weken toch. Ik ken zeg gelukkig niet, want ik beviel met 37.6 (wie weet jij morgen ook wel hahaha). Wel weet ik dat ik er toen ook helemaal klaar voor was. Het hele dagen thuiszitten was ook niets voor mij. Ik had alles al gedaan en kon ook verder niet zoveel meer. Heel veel sterkte en probeer van iedere dag een 'feestje' te maken.