Consulatiebureau.. wat een nieuws!

Vandaag is onze kleine jongen precies 1 maand oud. Ik dacht een leuke dag te hebben moest vandaag ook voor het eerst naar het consultatie bureau namelijk. Spannend, wist niet wat me te wachten stond. Eerst werd hij gewogen, en gemeten alles was perfect en hij doet het super. Toen moesten we naar binnen bij de arts. Spannend dacht dat hij een prikje zou krijgen, maar gelukkig dat niet. Ze vroeg me van alles en vroeg ook of ik nog vragen had. Nee eigenlijk niet behalve wanneer mogen we naar het zwembad met onze kleine man? Ze antwoorde dat dat al mag. Ook bespraken we zijn voeding, en mag ik het nu aanpassen.

Toen het onderzoek, alles was goed op 1 klein puntje na. de arts vraagt ineens, huild hij niet heel veel bij het omkleden en als je hem vast hebt. Ik zo ja bij het omkleden wel het is een koukleun! Zegt ze ineens "sorry ik moet het toch melden want je bent zijn moeder, Jayden heeft zijn sleutelbeen gebroken!" ik schrik me dood. "dit is gebeurt tijdens de bevalling hij is te snel door het geboorte kanaal gegaan.

Zo valt dat me ff tegen, ik maar denken dat onze kleine man het koud heeft, nee mama hij heeft pijn! Hoor je dat dan niet? Hij schreeuwd als een speenvarkentje! Niemand die het is opgemerkt helaas. De verloskundige niet na de bevalling, de kraamzorg niet in de week bij ons. De huisarts niet toen we daar 3 keer waren voor hem omdat hij allergisch is. En zelfs het consultatie bureau niet toen ze bij ons waren.

Nee precies als hij een maand is doen ze deze ontdekking! Een maand lang hebben we er dus geen rekening mee kunnen houden... een maand lang vonden wij onze zoon een koukleun en deden we hem zo snel mogelijk uitkleden omdat hij zo huilde. We hebben niets gemerkt, ik voel me verschrikkelijk! En vind de zorg een drama hier in de omgeving,. Weet niet of ik nou boos of verdrietig ben. Ben in iedergeval terleur gesteld, en voel me zo ontzettend schuldig! Wat heeft mijn kleine man de afgelopen maand veel pijn gehad. En ik heb niets gemerkt, twijfel meteen of ik wel een goede moeder ben.

Gelukkig huild hij alleen als je hem aan en uit kleed en lijkt het met de pijn dus wel mee te vallen, tuurlijk is het vervellend, maar helaas is er ook nog eens niets aan te doen. het groeid vanzelf weer aan word er gezegt...

Vanavond zijn we lekker met ze 3e voor het eerst wezen zwemmen, even een beetje ontspannen na zo'n KUT bericht. De kleine man vond het heerlijk en we gaan zeker snel weer. Zo sorry maar moest ff me verhaal kwijt, voel me zo ellendig. Hoop dat ik nu een beetje kan slapen....