Dipdag

Even klagen hoor....wat een dag

Het begon gisteren al, vrij en na weer een dag veel te veel op de computer te hebben gezeten en dus verder weinig gedaan om 20.30 al helemaal kapot. Toch nog even tv gekeken maar daarna was ik toch echt helemaal op. Droom de laatste dagen de vaagste dingen en na 12 uur in mijn bed te hebben gelegen nog steeds moe moe moe.. Ook verdrietig, waarom moest ons dit overkomen…. Tuurlijk mijn mannetje is heel lief maar ik wil het niet, niet de hele dag niets willen en verdrietig zijn. Niet voor hem, niet voor mij, ik schiet er niets mee op. Ook kijk ik op tegen het uitje met mijn schoonfamilie en mijn fijne ZWANGERE schoonzus. Waarom hebben ze ons nog niet gebeld sinds het gebeurd is, waarom zijn ze alleen met zichzelf bezig, waarom. Als ik logisch nadenk is het zijn er allemaal goede redenen maar het voelt even niet zo. Ik zal dan weer mijn hele verhaal moeten doen en kan fijn het hele weekend naar mijn neefje en HAAR zwangere buik kijken. Dan zal het vast wel weer beter met me gaan.

In de middag naar mijn werk gebeld, en ja hoor het is druk, ik moest komen vanavond. Geen zin natuurlijk (had liever met mij mannetje de stad in gegaan, nou ja had hij me ook mee moeten slepen hoor) maar okee het is niet anders, schop onder m’n kont en gaan. Dit ging ook goed , tot rond een uur om 9 vanavond.. Wat een vervelende patiënt, ik deed niets goed, ze werd als een hond behandeld en zou naar een ander ziekenhuis gaan. Normaal kan ik mijn geduld goed bewaren en het van me af zetten maar dus niet vanavond. Hier reageerde zei dan waarschijnlijk ook wel weer op maar dat bedenk ik nu pas. Ik kon wel janken en ookal stelde de medepatiënten mij gerust het deed me heel veel pijn. Gelukkig kon ik het bij mijn collega’s kwijt maar wat ik opgebouwd had deze avond dus in één keer weer weg.. Kon ik er net bij hebben vandaag…

Morgen ga ik lekker met mijn mannetje naar de bios, even naar buiten en even iets heel anders. Hij kent me goed, ik moet er door heen, door het niet willen, het verdrietig zijn en het zwelgen in zelfmedelijden. We zullen zien hoe het verder gaat lopen maar dat er nog moeilijke periodes zijn dat is een feit. Nog 3 dagen werken en dan heb ik vakantie, ben er nog nooit zo aan toe geweest. Aankomend weekend nog even doorbijten maar daarna gaan we weg, 18 dagen heerlijk met zijn twee. Zonder anderen zonder internet. Ik weet het, ben nu TE veel met bb bezig en zo kan en moet ik weer helemaal tot mezelf komen.

Sorry voor mijn klaagzang maar opluchten doet het zeker, morgen is er vast weer een betere dag!!!

481 x gelezen, 0

reacties (0)


  • angellief

    Hey meid fijne vakantie en het van je afschrijven kan soms goed helpen. Niemand is altijd vrolijk en jullie hebben genoeg meegemaakt. Sterkte...Xx

  • --Lindsay--

    Hey meid!!! fijne vakantie!!! geniet er lekker van, hopelijk kom je een beetje tot rust!!
    Liefs,

  • Anoukie

    Meid is wens je een hele fijne vakantie toe waarin je lekker kan ontspannen & leuke dingen kan doen met je man. Liefs

  • flora30

    Volgens mij niet meer dan logisch dat je je klote!!! voelt zou ik ook hebben..
    Kost gewoon allemaal tijd (waar je geen zin in hebt) maar daar moet je nou eenmaal door heen. Sterkte in ieder geval

  • irmanna

    Meisje als ik het zo lees verwerk je het heel normaal hoor! Ik vind je zelfs sterk en je bent gewoon eerlijk.
    Sommige reageren gewoon lomp als je zoiets meemaakt, dat ligt aan hun en niet aan jou!
    Laat dat goed duidelijk wezen. Je klaagt helemaal niet!
    Veel sterkte en ik hoop dat je vakantie snel begint zodat je even kunt uitpuffen!
    Liefs Irma

  • sunspot

    Meisje, je doet het echt hartstikke goed hoor. Je mag je best even zo voelen en je hoeft je er ook niet schuldig over te voelen. Wat je schrijft over hoe je je voelt, niets doen en toch moe zijn, raar dromen etc komt mij in ieder geval heel bekend voor en ik denk dat je je misschien ook nog wel even zo zult voelen. Het is wel heel fijn dat jullie lekker op vakantie gaan samen (waar gaan jullie eigenlijk naar toe?). Dat helpt, een andere omgeving, even weg van het hier en nu. Je mannetje is alvast heel lief voor je en hij zal het zelf ook wel moeilijk hebben dus even samen weg is juist nu heel lekker.

    Ken natuurlijk de omstandigheden van je familie niet, maar vind het heel raar dat je schoonzus je niet gebeld heeft, zeker omdat ze zelf zwanger is en dus heel goed weet hoe snel je gehecht bent aan zo'n klein wonder in je buik. Het siert je dat je er enigszins begrip voor op kunt brengen. Misschien kun je tegen haar zeggen dat je het fijn had gevonden als juist zij even iets van zich had laten horen? Dan breng je het heel positief maar komt de boodschap wel over.

    En als je het echt niet trekt.........NIET GAAN! Je mag best even alleen aan jezelf denken, het is nog zo vers allemaal.

    Hoop dat je straks lekker slaapt en de wereld er morgen weer wat beter uitziet.

    Liefs
    Gwen