De draad weer oppakken

En toen was het dan 21 januari. Dit had DE dag moeten worden van de eerst echo maar het liep anders… Helaas heeft het niet zo mogen zijn en moeten we nog wat langer wachten op ons wondertje. In afwachting hiervan moeten we het leven weer oppakken met zijn pieken en dalen.

Dit weekend hebben we nog lekker samen doorgebracht maar ben maandag maar weer aan het werk gegaan. Ik weet het, het is snel maar als ik thuis blijf zitten voer ik niets uit en voel me alleen maar nog ellendiger. Ik moet zeggen, vond het fijn om op het werk te zijn maar merk dat het me lichamelijk nog veel energie kost. De eerste morgen heb ik al mijn dingen gedaan maar dat er nou een systeem in mijn werkzaamheden zat, mm nee. Gelukkig ging het met de dag beter al ben ik na 3 dagen wel weer blij dat ik weer even thuis kan blijven. Jaja ik geef mezelf de tijd en neem ook mijn rust.. zoals vandaag, doe lekker helemaal NIETS. Nou ja een blogje schrijven kan geen kwaad. Ik ben toch blij dat ik mijn collega’s heb kunnen zien, mijn verhaal gedaan heb. Er werd geluisterd, met me mee getreurd en troostende woorden werden gesproken. Wat ben ik blij met zulke schatten…

Naast deze fijne momenten waarin ik mijn verhaal kan doen en dit alles nuchter kan benaderen zijn er natuurlijk nog steeds momenten van verdriet. Vooral de gedachte aan hoe het had kunnen zijn maken me verdrietig, vandaag de eerste echo, het groeien van mijn buik, de zomervakantie lekker vrij enz. enz. En dan de tv met alle reclames over zwangerschapstesten. Herkennen jullie de zin, “je weet niet alleen of je zwanger bent maar ook hoe lang”, lekker dan. Of van die reclames waarin het over komt dat je menstruatie een feestje is, nou NIET dus. Daar word ik dus gewoon verdrietig van. Ik gun het andere echt hoor maar toch knaagt het en daar voel je je dan weer schuldig over. Ik weet het hoort erbij maar makkelijk is het niet. Maar genoeg geklaag..

Hoe nu verder.. Volgende week nog 3 dagen en daarna op vakantie waar we net zoals altijd lekker van gaan genieten. Ik weet, het is stom maar ik hoop nog steeds gewoon zwanger terug te komen. Weet dat ik er niet op moet rekenen maar toch hebben we besloten gelijk verder te gaan en mijn lichaam te laten beslissen. Vanmorgen heb ik dan ook getest, de zwangerschapstest was negatief en de ovulatietesten heb ik vast klaar gelegd. We gaan het gewoon zien deze maand en anders de volgende en de volgende, want een wondertje komt er daar gaan we voor!!!

groetjes