Oh what a night (and morning)

Om 03:00 gaat mijn wekker, en ik loop slaapdronken naar beneden om het flesje bijvoeding warm te maken voor Noa. (Die bijvoeding moest ooit van het cb omdat ze niet genoeg aankwam, nu moet het omdat ze anders niet voldaan raakt van mij ... )
Omdat ik 's avonds wat gekolfd had is de bijvoeding dit keer zowaar mijn eigen melk dus sta ik 5 minuten de fles rond te draaien in een schaaltje heet water.
Ik ga naar boven, haal Noa uit de wieg, verschoon haar en geef haar de borst. Ondertussen schud ik iedere keer als de wekker afgaat even aan Chris zijn schouder, want die schat maakt weer werkdagen van 13 uur en hij begint weer door zijn wekkers heen te slapen. Als Noa na 3 kwartier haar levende melkmachine weer leeg heeft, geef ik haar de bijvoeding ... en ze drinkt hem helemaal leeg ... (wauw da's veul ...)
Ik laat haar boeren, leg haar in haar wiegje, geef Chris die naar z'n werk vertrekt een kus ga lekker liggen, hoor hoe Chris beneden de voordeur dicht trekt .... En hoe Noa besluit dat ze toch niet wil slapen ..... een uur later heb ik haar eindelijk stil, en kan ik gaan slapen. Om 07:00 gaat mijn wekker weer, en ik ga naar beneden om even het toilet te bezoeken en wederom een flesje bijvoeding te maken. Ik zie door de achterdeur dat het licht in de schuur aan is en bedenk me dat Marsha vast haar konijnen aan het voeren is. Ik kom terug van het toilet en zie dat Marsha nog steeds buiten is, sterker nog: Ik hoor haar zachtjes huilen ... Ik bedenk me dat dus de konijnen wederom hun hok open hebben gekregen en ze nu vast weggelopen zijn (zou niet weten hoe de tuin is vrij hermetisch gesloten) Ik stap naar buiten en jawel het hok is open, de konijnen beiden ontsnapt en Marsha loopt achter ze aan te vangen. Ik zie al gauw dat ze te voorzichtig te werk gaat en de beesten teveel kans geeft om aan haar handen te ontsnappen dus besluit haar te helpen (als mijn meisjes huilen wil ik dat oplossen.) en uiteraard in een tuin vol tegels en grint staan die beesten midden in het enige stukje aarde ... Marsha's moestuintje. Dus bevind ik me al mopperend om 07:15 in een roze flanelle pyama met rode rozeknopjes en op blote voeten midden in de moestuin op de vochtige aarde tussen de aardbeiplantjes, de munt, en de oregano om een konijn in het nekvel te grijpen ... ik merk dat ik geen houvast krijg en pak het rotbeest dan maar achter de voorpoten om de ribben vast om dan heel snel naar het hok te lopen waar ik het konijn met moeite boven in krijg (sorry hij ontglipte me en het beest knalde erin ..... ) ... mijn dank: een flinke krab over mijn pink. Ik sluit het deurtje en vertel Marsha dat ze haar tuintje in moet stappen en zwartje moet pakken (Ze heten Bruintje en zwartje ... en zijn beiden wit .... met enkle hele kleine vlekjes die jawel respectievelijk bruin en zwart zijn.) Als ik zie dat Marsha wederom aarzelend te werk gaat zeg ik haar gewoon dat beest pakken niet twijfelen maar doen. ... dat werkt. Beiden beesten terug in het hok, Ik laat marsha iets zwaars voor het deurtje zetten (Ze zet de helft van het tuinmeubilair ervoor ... ) ik ga naar binnen, was mijn handen, maak het flesje bijvoeding, ga boven Noa voeden en leg Marsha die er met haar ontbijt bij komt zitten uit dat ze voortaan bij dat soort situaties doortastend te werk moet gaan en dat die beesten meer lijden als ze ze lang opjaagt dan wanneer ze ze snel en daadkrachtig in hun nekvel grijpt. Marsha vertrekt naar school, Noa besluit dat slapen echt geen optie is en om 08:30 geef ik het op en begin mijn dag maar ...