Met lood in me schoenen

Om te beginnen gaat het met de kleine reus PRIMA, maar ik twijfel serieus of het met mij wel zo goed gaat. Ondanks dat de zwangerschap als een zonnetje verloopt, krijg ik nu serieuse problemen.

Ik ben geboren met gecompliseerde hartafwijking en op mijn 24e jaar, 4 maanden na de geboorte van mij zoon Joey geopereerd om een donor hartklep te mogen ontvangen, de zwangerschap heb ik 6 maanden uigelegen omdat ik niks maar dan ook werkelijk niks mocht, dan met godsgratie zelf onder de douche en w.c, met de deuren open......

De reden van deze opname was dat mijn hartkleppen de zwangerschap niet kon dragen, het hart moest teveel bloed door het lijf pompen, en omdat deze niet goed functioneerde, verzette het lijf zich, en ik ging dan kokhalzen bij iedere activiteit van stofzuigen tot traplopen.....

de afgelopen weken herhaalt de geschiedenis zich, uiteraard tot de 16e week ging ik ook kokhalzen/braken, maar dit was met name door reuk, of temperatuurverschil.

vanaf die tijd ging het heel even goed dag of 8 en toen leek het wel om te slaan, griep heerst er bij ons in het gezin, en het is net een roulette spel, wie heeft het vandaag op zijn heupen... !!! snot, keelpijn, braken, koorts.

gisteren ochtend was ik vroeg uit de veren, ging koffie zetten, en daar begon het al, kokhalzen, dan denk je komt door de koffielucht of iets dergelijk, beetje vreemd in de 21e week, maar niet onmogelijk. 10 min later hoorde ik onze dochter zingen in bed, dus haalde haar van boven, de trap op was al bijna niet te doen, en buiten adem stond ik bij haar bed, ik praat met haar, verzorg haar en ga met haar op mijn armen de trap af, kokhalzen, als ik in de loop van de ochtend met de stofzuiger aan de haal ben, moet ik deze actie beeindigen omdat ik kokhalzen/spugend boven de stofzuiger hang........ bad day denk ik dan nog. Maar vanmorgen begon het hele riedeltje weer van vooraf aan, de trap kokhalzen afkomen, mijn uihoudingstoleratie is ver beneden pijl, ik weet dat dit niet aan conditie is te wijten, want voor mijn zwangerschap heb ik een cardiofietsproef gehad waar ik ruim voldoende op heb gekregen, ik kan nu dus wel janken, omdat voor mij de geschiedenis van 1993 steeds als een flits door me hoofd vliegt.

a.s dinsdag moet ik naar het umcg, deze afspraak staat al tijden vast, er volgen onderzoeken ivm met mogelijkheden en eventueele afwijkingen. Maar nu ga ik met lood in me schoen naar die arts, het zal toch niet waar zijn dat de klep is verwijdt en dat het niet voldoende in staat is om de bloedcirculatie te onderbouwen ! Ik krijg namelijk eerst een hartecho 3D om te zien of de aorta klep voldoende sluit, als hier ruimte in onstaat, is de capiciteit tot circulatie vertraagd, en kan dit als reactie het kokhalzen opleveren....

met het gevolg dat er een opname of totale bedrust kan uitkomen, en dat is onmogelijk, gezien de situatie waarin we nu zitten ( lees blog heimwee) heeft het gezin mij keihard nodig, en is het bijna onmogelijk om van huis te zijn, en het gezin alleen in duitsland te laten, zonder familie en vrienden die tot hulp kunnen zijn.

nou meiden helaas moeten we afwachten tot dinsdag, en met zweet in me handen moeten horen hoe de echo 3D afloopt, en zal ik werkelijk een vreugdesdans doen, als het kokhalzen niet bij het hart wegkomt.... ik krijg dan sowieso een holterkastje om, die 24 uur registratie bijhoudt, om te zien hoe en wat het hart bij diverse inspanningen doet, en zo nodig hersteld....

hopen nu op een goeie afloop