Vanmorgen werd ik wakker gemaakt door onze bijna twee jarige dochter, die uit volle borst hieperderpiep zong.
langzaam realiseer ik me dat ik vandaag jarig ben, ik krijg van mijn twee skatten een lekker onbijt op bed.
Tijdens mijn onbijt blik ik 40 jaren terug, tenminsten bepaalde hoogte en dieptepunten komen boven.
Ricardo 20 lente´s al weer, en rond dit jaar zijn 3e jaar horeca af, woont sinds de zomer zelfstandig, ik kan me zijn geboorte nog zo helder voor de geest halen, en zie nu hoe hij veranderd is van drukke kleuter in een jonge man van deze tijd.
Joey bijna 15 we hebben moeilijke jaren achter de rug, en het lijkt dat de verhuizing naar duitsland voor hem het beste is wat hem overkomen is, nu loopt hij inmiddels wat onwennig met zijn vriendinnetje aan de hand in het rond.
Roberto de jongste van de boys, met zijn uitgesproken mening en gedrag, die vloeiend vier talen spreekt, nederlands, engels,fries en duits, en stiekum rookt.
Shania geboren uit de liefde van mijn leven, de ontmoeting met sibbele leerde mij kennis maken met de mildere kant van mezelf.
mijn leven word verrijkt met de geboorte van shania en bezegeld maart j.l met een huwelijk.
hiermee verrijkt mijn leven met sibbele het krijgen van een prachtige familie, die me met open armen hebben ontvangen.
vanmorgen lopen de tranen over me wangen, herinneringen komen voorbij, zit ik in bed met 40 rode rozen, nee niet van mijn skat, maar gekregen van mijn jeugdvriendin, waar ik samen mee in de zandbak speelde, als puber elkaars vriendjes afkeurde, en als jonge volwassene waar we de wereld in onze macht hadden, na 24 jaar vriendschap, zomaar 15 jaar verloren gegaan, ieder september als ze weer een jaartje ouder werdt vroeg me af, waar ze was, hoe het ging in dat verre zwitserland.
zomaar ineens was ze terug, met een liefde vol gezin, mijn lieve eef mij terug gevonden via internet, net als mijn grote zus drie jaar geleden, met een glimlach denk ik na over haar oproep, ze fokt friese staanders...(hihih).... friese paarden dus, ja een rijkdom, dat een kinderwens zomaar achter in onze achterwei staat, twee friese merrie´s en twee donders van shets, mijn lieve grote zus, met mijn prachtige nichtjes waar ik zo trots op ben.
Ook een vriendschap die werd verbroken door de valsheid en tekortkoming die zich vrienden durfde te noemen, een gebrek aan fatsoen is hun tekortkoming, werdt in ere hersteld mijn rots in de branding Shira, waar onze dochter de letters in haar naam draagt.
Alles heeft een prijs, buiten de dingen van vele geluk, heb ik ook veel intens verdriet gekend, het verlies van dierbare, familie en vrienden, 1994 was een jaar waar leven en dood dichtbij elkaar liggen, we verwelkomen vol geluk de geboorte van onze zoon joey, maar de dood van mij eigen leven loert om de hoek, om te blijven leven zal ik een openhart operatie moeten ondergaan.
een gezondheid die nogal te wensen overlaat me hoofd wil meer dan me gestel aankan, dit leverd vele teleurstelling op, en vooral veel onbegrip, als mensen niet visual kunnen waarnemen, is de kennis heel beperkt.
toch heeft die maffe lijf, vier gezonde kids ter wereld gezet, en zijn we inmiddels van de schrik bekomen, en wennen we aan de wetenschap dat dit lijf die zoveel verschillende signalen geeft ons te kennen dat we in juni een nieuw gezindslid mogen verwachten.
uiteraard zal dit met heel veel medische controle moeten gaan, maar ach we hebben voor hetere vuren gestaan.
met een glimlach kijk ik terug over 40 jaar.
reacties (0)