Emotionele dweil

Zit je dan, weer. Weer met een ziek kind bij de huisarts. Longontsteking. Yep, al weer. Veel meer dan pappen en nathouden kunnen ze niet doen. ‘Hoe gaat het’ vraagt de huisarts. En dan breek ik. Waarom maakt me dit zo emotioneel? Is het wanhoop? Vind ik het zielig? Machteloos? Ergens is het niet zo raar. Dit kleine lijfje van dit dreumesje heeft het al vaak zwaar gehad. Met 6 weken oud begon de ellende, RS virus met opname van 10 dagen. Volgens mij heeft dat flink zijn sporen achtergelaten. Elk ‘normaal’ virusje dat rond dwarrelt resulteert bij haar in ziek zijn. En als ik zeg ziek, bedoel ik echt ziek. Vorige winter ook nog een BRUE (onherleidbare ademstop). Vond deze mama ook niet zo leuk om mee te maken natuurlijk.
En nu wéér een longontsteking te pakken. En de winter moet nog beginnen, ik maak me zorgen om komend seizoen. Meerdere keren per dag een strijd met de dreumes. We puffen er op los om haar nog iets lucht te geven. Voor nu 4x per dag 4 puffen Salbutamol. 2x per dag Bethametason (heeft ze al langer dan deze week). 3x per dag Amoxicilline erin krijgen. Zo nu en dan een zetpil. En dan zitten we nog met chronisch eczeem, dus wordt het lijfje ook nog een aantal keren per dag ingesmeerd. Is zij het zat? Ben ik het zat..? Zijn we dit gewoon samen zat.
Ik ben gewoon een emotionele dweil momenteel. Als ik naar haar kijk, dr best doen om genoeg adem te krijgen om iets te spelen. Ik barst. Gek genoeg, of wellicht juist niet gek, heb ik dit gevoel niet eerder gehad. Zal dat komen doordat ik gestopt met sinds de zomer met fluoxetine? Of ben ik gewoon minder nuchter en down to earth dan ik altijd beweer ;)
Is het al bijna zomer?

1377 x gelezen, 1

In Overig

reacties (10)


  • Bosco

    Een collega noemt het emotionele incontinentie. Maar zelf kan je een heleboel hebben. Je zou zo graag wat overnemen en je ziet hun struggles maar staat bijna machteloos aan de zijlijn. Ik zeg beterschap!

  • Dame68

    Hier ander verhaal en een terughoudende kno arts waarvoor dankbaar. Dochter eerste jaar en begin 2e levensjaar vaak verkouden, koortsig, vaak niet naar opvang kunnen. Enorme amandelen, mondademing, snurken, zelfs apneu maar dat was al vrij snel verdwenen.

    Inmiddels al 10 maanden helemaal gezond, zelfs maar 2 dagen wat snotterig, maar nauwelijks noemenswaardig. Bezoekt toch 3 dagen per week de crèche. Dus zo kan het ook, amandelen nog steeds groot maar komt ook door open mondgedrag. Hierdoor komen meer ziektekiemen het lijf binnen, waar, onze dochter kennelijk nu wel weerstand tegen heeft.

  • Mama~linda~

    Ik begrijp je helemaal. Hier ook een kindje dat vaak ziek is. Al meerdere keren opgenomen geweest. En nu puffen we ons ook suf terwijl de herfst pas net begonnen is. Ik schiet direct in de stress. We hebben ook al zoveel te stellen gehad. Denk zelf aan emdr want ik reageer zelf zo heftig (angst verdriet zorgen) als hij weer benauwd wordt.

  • Vlindermoeder

    Och wat sneu zeg! Het is je kind. Niet gek hoor dat je je zo voelt

  • Rupsje1995

    Heel zielig om je kindje zo te zien lijden. Lijd je als ouders gewoon mee... niks geks aan! Het liefst wil je het overnemen.

    Mijn broertje heeft dit ook heel erg gehad, longontsteking op longontsteking.. zo erg dat je dacht dat hij erin bleef. Uiteindelijk de amandelen geknipt en het was, op de normale verkoudheid die iedereen heeft, gelijk over, nooit meer longonsteking gehad. Ik weet niet meer de leeftijd dat ze geknipt zijn, maar wel vrij jong.

  • flierefluiter

    We zijn afgelopen zomer met haar bij de KNO geweest (toen net 1, nu bijna 1,5 trouwens). Die arts zei: we kunnen buisjes doen en tegelijk dr neusamandelen. Ik zo, huh, ze heeft nog nooit iets met dr oortjes gehad? Ja, die twee doe ik altijd samen 😒. Dus toen dacht ik al, wordt wellicht tijd voor een second opinion. Keelamandelen helemaal niet over gesproken. Knakker liep (met afspraak om 9:15 uur) al een uur uit. Dus ik had m toen ook gewoon goed zitten 😅

    Misschien maar weer eens een nieuwe verwijzing vragen..

  • Rupsje1995

    Nee volgens mij ging het toen wel om de keelamandelen.. zal het toch nog eens een keer proberen bij een andere arts 😉 ze kunnen er wel overheen groeien, maar dit is toch ook een gemartel...

  • Nog-even!

    Mijn kinderen knapten ook ontzettend op, nadat de neus- en keelamandelen geknipt waren. Ik zou het zeker proberen. Waarom waren buisjes een optie als haar oren goed waren?

  • flierefluiter

    @nog-even dat is dus het stomme van die arts, hij zei dat hij dat altijd tegelijk deed. Ik ging nog in verweer met dat ze nooit last heeft van dr oortjes. Als enige orgaan zo ongeveer 🙈 dus ik vind er wat van om dan te gaan rommelen met buisjes enzo. Zijn visie is ‘alles staat met elkaar in verbinding’. Snap ik beste man, maar we gaan niet rommelen aan oortjes die nooit problemen veroorzaken.

  • Haakmutsje

    Hier pas het 4e kind amandelen geknipt. Wat knappen ze daarvan op.

    En bij geen! van 4 zijn er buisjes geplaatst. Dus niet noodzakelijk niet doen!

    De eerste x dat het gebeurde was bij mn oudste dochter. Ze was om 6 weken ziek. Na veel omwegen geholpen..lang klein gebleven. Nu lekker gaan groeien en zoals gebruikelijk af en toe x ziek.

    Beste beslissing ever geweest