Nou, we zijn eruit hoor!
De oplossing is alsvolgt:
Dinsdags gaat Alexander naar Brigitte (de ver-weg-zwangere-oppas), en donderdag naar Jolanda (hier 5 minuten vandaan) en ik denk dat ze allebei heel lief zijn.
Zodra Jolanda ook de dinsdag weer een plekje heeft, en dat zal in december zijn, pakken we twee dagen bij Jolanda.
Ik had ook liever gezien dat hij direct beide dagen bij dezelfde ging, maar aangezien Brigitte over een tijdje toch stopt en eigenlijk te ver weg is, en ik mijn plekje bij Jolanda dan zeker wil stellen is dit het uiteindelijk geworden.
Het alternatief zou zijn nóg verder zoeken naar een beschikbare locatie, maar aangezien ik toch ook gewoon naar mijn werk wil kunnen gaan moet het maar op deze manier. Ik merkte dat het me zoveel energie kost, die stress van niet de juiste opvang hebben, dat ik al een paar dagen helemaal kapot ben.
Afgelopen dinsdag heeft papa de ochtend gedaan (ik had een flink aantal taken op mijn werk waar ik echt mijn volledige aandacht bij moest hebben, dus meenemen was eigenlijk geen optie); aan het eind van de ochtend heeft papa Alex naar me toe gebracht en heb ik hem meegenomen naar mijn volgende werklocatie, waar altijd veel stagiaires rondlopen waarvan er altijd wel één is die het heerlijk vindt om met een baby te gaan knuffelen.
En dat is hartstikke goed gegaan! Alex sliep in de auto er naartoe, dus was helemaal vrolijk toen we er waren. Heerlijk gespeeld met de meiden terwijl ik mijn werk verder deed. Tussendoor even snel gevoed - hij is vrijwel altijd snel klaar - en daarna in een draagzak bij onze instant oppas, die liep een rondje en toen was hij vertrokken.
Dus puntje bij paaltje ben ik die twee uur die ik heb op een dag voor kolfrecht bij lange na niet kwijt geweest aan het verzorgen van mijn kindje. Dat de betreffende stagiaire even wat minder werk heeft verricht nemen we voor lief!
Donderdag ging Alex meteen de hele dag naar Jolanda. En dat is echt super gegaan. Ze had al van tevoren gezegd dat ze de meeste kindjes echt wel kon hebben, dat er maar weinig zijn die er niet bijpassen (en dan moet je denken aan kindjes die écht de hele dag huilen omdat mama er niet is), dus dat ze ook liever eerst een wendag had gehad, maar het ging echt heel goed!
Mán wat een verschil met onze ex-gastouder, wat ben ik blij dat we meteen samen hadden besloten dat dat het niet meer ging worden.
Jolanda heeft een paar keer gewoon even de tijd genomen om Alex te laten slapen, en wel vijf (!!) keer een flesje gegeven, naar ieders tevredenheid. Ze vertelde dat dat prima kon als de andere kinderen zoet aan het spelen waren of aan tafel zaten.
Toen ik hem kwam ophalen zag ik dan ook een tevreden mannetje in een wipper met een babygym, héél anders dan de opgezwollen rode ogen die hij vorige week had toen ik hem ophaalde.
En als klap op de vuurpijl sprak ik nog een andere moeder die tegelijk haar kindje kwam halen; ze sprak me aan op de parkeerplaats en zei: "je hebt echt een hele fijne gastouder gevonden, wij zijn zó blij met haar! Dit is echt de liefste oppas die je je kunt wensen!" en dat zei ze uit het niets, zonder dat ik erom vroeg. Dus óf ze heeft gelijk, óf ze werd hiervoor betaald ;)
Ter illustratie, hier een plaatje van wat er in het oppasboek is geschreven.
De eerste is van vorige week:
En dan wat Jolanda schrijft:
En dat is nog niet alles, want ze wilde eigenlijk méér kwijt!
Ik ga er niet vanuit dat je alles hebt gelezen (of je moet tijd teveel hebben ;p ), en, eerlijk? Dit had van mij ook niet gehoeven, maar ze lijkt toch wel duidelijk alles onder controle te hebben. Want als dit kan, én je laat de kindjes niet huilen als ze moeten slapen, dan zit het volgens mij wel goed!
Wat ze trouwens schrijft, over dat tandje: dat is dus ook echt waar (om even een zijsprongetje te maken): vorige week ontdekte ik een puntje in Alex' mondje, en dat puntje is nu een vlijmscherp, wit kartelrandje linksonderin. En rechtsonder zit nu ook een puntje. Meneertje is er op tijd bij dus!
Tot slot nog even een in-de-gloria-momentje: tijdens mijn zoektocht kwam ik op een andere grappige website, getananny.nl (even zien of dit weggecensureerd wordt) en daar heb ik ook een hele lieve oppas vandaan.
Tot op heden hadden we eigenlijk alleen oma om op te passen, en twee keer een vriendinnetje van me, maar verder eigenlijk niet omdat ik ons niet-doorslapende grut niet een ander aan wilde doen.
Maar afgelopen donderdag hadden we een etentje waar we echt niet onderuit konden, en oma was al heul vaak ingezet dus besloot ik het te proberen.
Lieve meid aan de telefoon gesproken, was voorheen inderdaad nanny bij een gezin maar die konden haar niet meer betalen, dus zit ze nu achter de kassa bij Appie, tot haar grote verdriet. Ze is dinsdag even komen kennis maken en donderdag hebben we de sprong in het diepe gewaagd.
En dat is supergoed gegaan! Jort ging heel lief slapen en Alex heeft ze in de draagzak in slaap gewiegd, en die heeft tot 2x toe heel goed een flesje leeggedronken. Ben ik heel blij mee - was alleen iets minder dat ik midden in de nacht, bij thuiskomst, nog even moest gaan kolven, maar dat was niet haar fout natuurlijk.
De volgende dag kreeg ik nog een lief sms-je van haar, of de jongens goed hadden geslapen? Ik kon wel een gat in de lucht springen, want ze is ófwel heel begaan, óf goed commercieel denkend, haha!
We hebben dus óók nog een lieve oppas gevonden.
Wat ben ik blij dat het allemaal zo is gelopen nu. Jammer van die ene dramadag voor Alexander, maar dat dit nu de uitkomst is lijkt allemaal erg gunstig te zijn.
Ik ga in ieder geval weer met een gerust hart aan het werk, vind het héérlijk om aan de slag te zijn. Heb nog geen ambities om dat direct weer meer dan twee dagen te doen, het is goed zo.
En dan schijnt vandaag ook nog eens het zonnetje!
Life's good ;)
reacties (0)