Jort! Lééf je nog?!
Ze zéggen dat een oudste kind 6 weken nodig heeft om zich aan te passen aan de komst van een broertje of oe.
Voor Jort was er een oorontsteking en een antibioticumkuur voor nodig, toen was het goed.
Vanaf toen ging hij namelijk serieuze pogingen ondernemen om de hele nacht in zijn eigen bed te slapen - tot dan toe was er eigenlijk altijd wel iets, een hoestje, een snotneus, een tandje... eigenlijk die hoest, die geef ik de schuld dat het niet eerder lukte, want hij hoestte zichzelf het afgelopen jaar gewoon continu wakker.
Maargoed, na die oorontsteking kwam hij ineens maar 1x, zo tussen 3 en 4, dan wilde hij een slokje drinken en sliep dan door, in zijn eigen bedje, tot 6 of 7 uur.
Was dát even ontzettend welkom na de komst van kleine broer!
Tótdat we nog even een laatste serie virusjes langskregen natuurlijk. Afgelopen weken lukte het dan ook maar af en toe dat hij maar 1x kwam in een nacht, en als het drama was nam papa hem mee naar het logeerbed.
Tot 2 dagen geleden, toen ben ik een nieuwe 'therapie' gestart (kan en mag ik hier even niet benoemen) en, jawel, na 2 dagen resultaat. Net als bij de antibioticumkuur voor z'n oorontstekingen.
Vanmorgen tegen 5 uur werd ik wakker (niet eens van één van de jongens) en dacht: hé, geen hoest, geen huil, leeft 'ie nog?! En ben toch maar gaan kijken.
En ja hoor, meneer lag op zijn rug met open mond in zijn bedje te ronken, dus sluip ik voorzichtig terug mijn eigen bed in.
Rond 6u zag ik mijn man wakker worden, die ging ook maar poolshoogte nemen, net zo verrast als ik.
Half acht zijn we beiden opgestaan, helemaal verbouwereerd!
KWART VOOR NEGEN meldde het jongetje zich, helemaal fris, fruitig en vrolijk!
Kijk, dát willen we elke dag wel! Wow, stel je voor, misschien wennen we daar wel aan...
En nog een klein nieuwtje van het Alexander-front: twee dagen geleden heeft die voor het eerst een échte échte glimlach gegeven aan me. Tot twee keer toe, onmiskenbaar, en niet zo'n spiertrekking in z'n slaap, echt super!
Jeetje, wat kan een mens week worden van zo'n tandenloze smile...
reacties (0)