Had ik toch bijna een papegaai gekocht

Gisteren was het weer mn nod, na de myserieus overgeslagen cyclus van april. April doet wat ie wil, en dat klopt dus.

Ik ging kattenvoer halen bij de dierenwinkel en zag drie soorten vogeltjes. In het eerste glazen kooitje zaten gekuifde grasparkietjes met lieve blozende wangetjes. In het tweede glazen kooitje lagen drie tropisch gekleurde vogelkoters tegen elkaar aan te slapen. Het zag er warm en gemoedelijk uit en ik had er graag even bij genesteld, ware het niet dat ik daar toch echt het juiste postuur niet voor heb. In de grootste glazen 'bak' zat een baby papegaai. De veren een beetje recht overeind, glanzende kraalogen en nog wat kale plekjes hier en daar tussen de verwilderde veren door. Toen het beessie me zag, hopte het naar het glas en spreidde zn vleugeltjes. Hij deed zijn snaveltje open en riep. Ik zei nog tegen de verkoopster 'het is net of ie me roept, dat ie een wurm in zn snavel wil ofzo'. 'Dat is ook zo', zei ze. Waarna ze hem uit de bak haalde en hem in haar handpalm vasthield.'Hij krijgt nog pap'. Het beessie viel na nog een kleine schreeuw om zn pap in slaap. O...ik smolt. Kom maar hier, dacht ik. Kom maar, dan neem ik je gewoon mee. Ja, ik ben zo een impuls mens. Die uit 'love at first sight' de nadelen en verantwoordelijkheden maar even ontkent. De kosten, de lange termijn, de rommel. Ook zei de dame dat ie misschien in zijn eentje wel eenzaam zou zijn. Dus dan moesten het er twee zijn. En waar moest die idioot grote kooi eigenlijk staan?

Heus, mn overwegingen kwamen me bekend voor. Zo gaat dat ook (hier dan) als je een kindje krijgt. Dus met de papegaaienbaby uit de kooi komt daar komt ook de aap uit de mouw: ik heb nesteldrang!

Thuisgekomen, jawel hulde en applaus, zonder babyvogel, werd ik meteen ook maar ongesteld. Wat krijgen we nou? Ik was toch zwanger zonder bewijs? Had toch weer allerhande klachten? Het tegendeel bewees zichzelf. Helaas.

De afgelopen week gedroeg ik me zwanger. Ik was xtra waakzaam, vroeger naar bed, misselijk, geuren die wel in mijn neusgat leken te ontploffen, een rondere buik dan normaal. En weer zit ik er finaal naast. Ik wil helemaal geen vogel, ik verlang zo naar een kindje.

Nog even wat stuiptrekkingen want als er dan geen baby komt en geen vogeltje, als ik dan echt met zakken vol moederliefde sta en niet weet waar ik met zoveel liefde heen moet....dan...kijk ik toch even online naar een tweedehands auto. Of zal ik een crosstrainer kopen en weer slank worden en fit en mn positiekleding ook meteen maar op zolder brengen?

Voor ik naar bed ga, kijk ik nog even naar de echo van Benjamin.Ik schrik even. 'Hoi lieverd', fluister ik. 'Jij was er echt'. Ik huil en val in slaap

Vandaag is een nieuwe dag (hoewel het nu avond is,haha). Mijn emoties liggen zo netjes als ik kan gestructureerd ergens op een plank in mn binnenste. Ik verzamel moed om fris en fruitig opnieuw te beginnen. Hopelijk kom ik de volgende cyclusook  door zonder spontaan aangeschafte weesdieren ;-)