Bevallingsverhaal: korte versie

In mijn vorige blog schreef ik het volledige bevallingsverhaal op. Hier volgt een korte versie, da's misschien handiger voor degenen die geen tijd hebben om de hele blog te lezen :-)

Zondagavond 25e november: weeën begonnen. Gaan slapen. Niet veel geslapen door de weeën.

Maandagochtend 26e: weeën volgende korter op elkaar en deden ook iets meer mijn (maar draaglijk)
naar ziekenhuis vertrokken. Rond 10u 1 cm ontsluiting. Aan de baxter met weeënopwekkers. Weeën werden steeds heviger. Nodig om ze weg te puffen.

Om 17u 's avonds, na vele uren pijnlijke weeën, nog steeds geen verdere ontsluiting noch indaling. Hierop besloten epidurale te zetten, ook al met oof op eventuele keizersnede. Na de epidurale geen pijn meer gehad. Nog even gewacht, maar om 19u30 beslist dat het een keizersnede zou worden, want nog steeds geen vorderingen. Officieel heet het keizersnede omwille van niet vorderende arbeid.

Om 20u was ons zoontje geboren. Kerngezond! Maar de keizersnede was wel bijzonder heftig en veel pijn gehad. Vooral de eerste paar nachten en dagen. Kon mijn bed niet uit, heel mijn buik voelde beurs aan. 

Gelukkig is de borstvoeding goed gelukt. Onmiddellijk na de keizersnede dronk ons zoontje al aan de borst. Na een paar dagen had ik ook al echte melk en ons zoontje woog tegen het einde van de week al meer dan zijn geboortegewicht! 

Wel enorm last van babyblues. Paar huilbuien gehad in het ziekenhuis en ook thuis nog steeds elke dag een huilbui. Vooral zo'n melancholisch gevoel over de zwangerschap: ik was zo zalig zwanger! Waarschijnlijk kwam dit gevoel ook door drie nachten achter elkaar niet te slapen en door twee dagen niet te hebben kunnen eten (maandag niet door de weeën en dinsdag niet doordat mijn darmen niet op gang kwamen na de operatie). En nu staan ook de donkere wintermaanden voor de deur. Brrr, niet meteen een leuk vooruitzicht. Ik heb het nog steeds een beetje dat ik super emo kan worden als ik een bepaald liedje hoor op de radio bijvoorbeeld, maar het gaat elke dat beter. Ik kan niet wachten om ons kleine ventje te zien groot worden. Ben zo benieuwd wat voor mannetje het gaat worden!