Dag lieve vriendinnetjes,
Ik voel me goed. De rottige opmerking van mijn vriendin is al weer helemaal vergeten (zie vorige blogje), met dank aan jullie medelevende reacties! :-) En ik zit dan eindelijk weer officieel in de wachtweken. Want pas op dag 25 van mijn cyclus en veel hormooninspuitingen verder, was er dan eindelijk een eitje groot genoeg gegroeid voor de tweede IUI. Met andere woorden: afgelopen vrijdag heeft de 2e inseminatie plaatsgevonden!!
Het was veel leuker deze keer, omdat ik al wist wat me te wachten stond. Mijn man kon er deze keer ook bij zijn (om mijn handje vast te houden, hihi) en het was de vriendelijke gyne deze keer. Het zaad van mijn man was ook goed: 37 miljoen, wat de beste score was tot nu toe! (Volgens mij komt dat doordat hij de laatste maanden veel bewuster is geweest met zijn alcoholconsumptie.) Ik had dus een heel positief gevoel erna! Deze keer geloofde ik precies wel in een goeie afloop, wat ik bij de eerste keer totaal niet had. Het was ook een beetje emo, ik denk omdat mijn man erbij was. Het enige minpuntje was dat het veel pijn deed! De eendebek moest er echt heel lang inzitten omdat de gyne de katheder niet goed kreeg. Dat is toch altijd wel afzien! Maar goed, dat heb ik er echt wel voor over!
Daarna zijn we samen naar huis gegaan en had ik vrij genomen van het werk, zodat ik nog wat in bed kon gaan liggen rusten (was een goeie tip van iemand van babybytes).
En nu zit ik weer in die rottige wachtweken. Ik ben echt al zoooo zenuwachtig. Hoe positief ik vlak van de inseminatie was, hoe angstig ik nu ben. Vragen spoken door mijn hoofd: "Wat als het weer niet goed gaat?", "Hoe ga ik weer die klap kunnen opvangen?"... Maar ik moet positief denken! En met jullie aanmoedigingen lukt me dat zeker! :-)
Dikke kus,
Evelien
reacties (0)