Volgende stap: IUI

Gisteren zijn we dan eindelijk voor het eerst naar de fertiliteitskliniek geweest. Ik was best zenuwachtig. Het was heel raar om in die wachtzaal te zitten met allemaal andere koppels. Dan besef je ineens: jep, wij zijn ook één van hen.

De dokter was wel heel vriendelijk. Veel vriendelijker dan mijn gynaecoloog. En duidelijk ook deskundiger! Eerst heeft hij de resultaten van het sperma-onderzoek nog eens bekeken. Terwijl mijn gynaecoloog altijd volhield dat 22 en 11 miljoen wél genoeg is voor zwanger te worden, vond deze arts dat dit toch aan de lage kant is, en omdat ik zelf onregelmatige cyclussen had, stelde hij voor om te starten met IUI. Ergens had ik dat toch wel verwacht, maar als het dan ineens zo concreet wordt, is dat toch even slikken.

Hij heeft dan ook nog een echo gedaan. We hadden lang weekend gehad en veeel geklust, omdat ik dacht dat ik afgelopen week zeker een eisprong zou hebben gehad, maar op de echo zag de gyne alleen een follikel van 13 cm. Hij heeft ook wel bloed laten nemen, en deze namiddag kan weten of ik een eisprong heb gehad.

Maar dan het andere nieuws. De dokter wil pas beginnen met IUI nadat ze zeker weten dat alles in orde is bij mij. Daarom word ik op 1 december geopereerd. 't is te zeggen: ze gaan twee kijkoperaties doen: een hysteroscopie en een DHL (operatie om naar de eierstokken en eileiders te kijken). Vooral het nieuws dat dat onder volledige narcose gebeurd was wel even schrikken, want ik had al wel van die operaties gehoord, maar ik dacht dat ze sommigen ook gewoon onder plaatselijke verdoving doen.

Ik moet er nog even aan wennen en vind het vooruitzicht van die operatie echt niet niet. Ik heb vooral schrik dat ze afwijkingen gaan vinden tijdens de operatie en dat we erna slecht nieuws gaan te horen krijgen. En ik kijk ook al vreselijk tegen die IUI's op. Dan ga ik helemaal geobsedeerd worden. En weer hormonen moeten pakken en uren in de vervelende wachtzaal doobrengen... Maar misschien is dit gewoon goed nieuws dat we eindelijk gaan geholpen worden? En denk er over een paar dagen al anders over?

435 x gelezen, 0

reacties (0)


  • evelien-82

    bedankt voor jullie geruststellende reacties! Ik kijk ineens al minder tegen de operatie op!

  • RianneZ

    Kijk aub niet tegen de operatie op! Heb die operatie ook gehad, het is raar wakker worden en je moet even rustig aan doen. Maar na je herstel kan je beginnen aan jullie wens. Wij moesten na de operatie ook IUI behandelingen doen maar waren na 2 maanden spontaan zwanger!! Hoop dat het je een beetje moed geeft

  • evelien-82

    merci voor de lieve reacties! ik probeer er nu effe niet aan te denken en probeer zoveel mogelijk doemscenario's uit mijn gedachten te bannen.
    Gisteren belde ik wel nog met mijn moeder en die vond ineens dat ik die operaties toch maar niet moet laten doen - dat ik nog moet wachten want 'zo lang ben ik nu toch ook weer niet bezig'. Dus dan begon ik weer te twijfelen, maar ik denk nu toch: ik ga er maar mee door, want anderhalf jaar vind ik wel al lang genoeg en als ik nog een half jaar moeten wachten en het dan toch nog moet laten doen, dan heb ik toch tijd verspild, niet?

  • danika

    Ik snap de schok, dit is allemaal niet zoals je je het kindjes krijgen had voorgesteld, heel herkenbaar....maar het komt vast wel goed, je bent in ervaren handen en wie weet hoe snel de IUI jullie droom wel kan waarmaken....

  • inni

    dat heb ik ook niet geweten zeg, januari mogen wij bij de gyn terug komen, misschien dat dat voor ons ook nog te wachten. ze doen dan wel alles in 1 keer. spannend meid, hoop dat het allemaal mee gaat vallen. probeer je niet te druk te maken.
    lfs

  • lena83

    Kan me voorstellen dat je er flink tegenop ziet. Ik wist trouwens niet dat deze operaties standaard zijn voordat met IUI begonnen kan worden. Nooit van gehoord. Maar goed... ik weet ook niet alles .
    Hopelijk valt het mee, is de uitslag goed en kan begonnen worden met het ''IUI-proces'' hopelijk snel met goed resultaat! Ik duim voor je meid. Wel spannend wat er allemaal gaat gebeuren.

  • gwynyth

    Dat zijn standaard onderzoeken he... Ik was al geoppereerd, dus dat onderzoek was niet meer nodig. Nog wel dat om de doorgankelijkheid van de eileider(s) na te kijken, en dat was niet echt fijn :( ook niey echt pijnlijk, maar wel onaangenaam.

    En het is heel dubbel he: als ze iets vinden, weten ze gelijk ook waarom het niet lukt, als ze niets vinden dan weten ze het nog steeds niet :(

    Succes met het onderzoek! En niet bang zijn van de verdoving: da's zo voorbij en dan weet je op zijn minst al iets meer!

  • lieke83

    tjee, ja das wel heftig... hoop voor je dat ze niets vinden, en jullie kunnen starten met iui... en dat het dan ook lukt!!!
    positief denken he!