Wat brengt de toekomst mij…

Op zich kan ik niet klagen, ik heb 2 mooie kinderen, een echtgenoot, een  huis… Maar m’n job speelt me opnieuw parten. Nadat ik wegens reorganisatie ontslagen was, ben ik na veel zoeken ergens anders kunnen beginnen. Deze job doe ik heel graag, maar wat blijkt nu: het beloofde vaste contract lijkt er toch niet aan te komen. Het werk op zich doe ik graag maar nu vijf maanden later komen er toch al allerlei frustraties de kop opsteken.

Mijn eerste reactie is om gewoon opnieuw achter werk te gaan zoeken. Nu is het op interim en ik wil dit niet lang doen. Aan de andere kant wil ik niet opnieuw uren en uren uittrekken om te gaan solliciteren. Ik word er volgend jaar 30 en zou tegen dan toch graag op een plaats zitten waar ik toch ettelijke jaren mijn mogelijkheden zal kunnen tonen. Deze situatie is me te onzeker en dat maakt me op dit moment echt verdrietig.