Hormonen

De zon schijnt, het is droog en mijn kind is blij... Genoeg redenen om blij te zijn, toch? Ik heb alleen heel erg last van hormonen. Heb dit uiteraard altijd veel te laat door. Dus net helemaal los gegaan tegen mijn man over alles wat hij niet doet in huis.... Oké, uiteraard zijn er een paar dingen die kloppen, maar overall heb ik een schat van een kerel. Stond alleen net onder de douche, de voegen te schrobben (nu al nesteldrang?) en wilde me daarna even scheren en daarna heerlijk even insmeren met bodylotion. kortom, even tijd voor mezelf. Had vanmorgen de hele benedenverdieping al schoongemaakt en toen ik net mezelf ging insmeren met douchegel, hoorde ik Anniek wakker worden. Ik gilde toen naar beneden dat ze wakker was en of mijn man haar er eruit wilde halen. hij riep wel wat, maardeed in mijn ogen of hij oost-indisch doof was...Kortom, ik stormde uiteindelijk met zeep en al uit de douche, deed mijn badjas aan en haalde Anniek uit bed. Mijn man kwam er ook aan en wilde het overnemen. Tja...dan hoeft het niet meer natuurlijk. Hij zei dat hij me niet had verstaan en tussen de opgevouwen was zat en geen kant op kon (jaja...) Ik voelde de tranen al naar boven komen en was boos. Ben in bed gaan liggen en de deken over mijn hoofd getrokken. Pas toen mijn man met Anniek naast me stond en me een dikke knuffel gaf, ging het beter. Gelukkig herkent mijn man die hormonen wel. Waarom ik dan in hemelsnaam niet????