Hartje gestopt met kloppen bij 8 weken

Gisteren ben ik met mijn vriend naar het ziekenhuis gegaan omdat ik wat bloedverlies had, toen ik daar eenmaal lag en het kindje zag, zag ik ook meteen dat het niet meer bewoog en er geen hartje meer klopte. Wat er door mij heen ging ( en nog altijd gaat) is moeilijk te beschreven maar ik voel me zo verdrietig. Een week geleden zagen we een kindje met een kloppend hartje en nu was het stil... Ergens zo vreemd want ik kende dit kindje nog niet echt, heb het nooit gezien of vast gehouden maar toch blijven de tranen stromen. We waren na bijna een jaar eindelijk zwanger en had zoveel goede hoop na de eerste echo dat gisten als donder bij heldere hemel klonk. Vandaag moeten we weer naar het ziekenhuis omdat het kindje nog in mijn buik zit en we moeten bespreken hoe nu verder. Wachten tot de natuur het doet of met medicijnen if via curettage. Het lijkt net of ik in een hele vervelende droom zit waar ik niet wakker van word. Er zijn (helaas) meer meiden die dit hebben mee gemaakt, mijn vraag dan ook hoe jullie hier verder mee om zijn gegaan. Wat heeft geholpen in het proces van verwerking? 



Liefs eenhoorntje 

577 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Vi3r-kindjes

    Ik heb op dit moment een miskraam. Was nog wel wat minder ver dan jij. Ik geloof dat alles met een reden gebeurd. En ja, ik ben ook verdrietig maar ik hou mij vast aan mijn geloof. Sterkte!

  • sandrajohanna

    wat vreselijk voor jullie en wens jullie heel veel sterkte toe. Ik heb het helaas ook meegemaakt in okt vorig jaar met de controle 10 w zagen ze ook geen hartje kloppen ik heb toen nog 2 weken met een dood kindje gelopen tussen die 2 weken in het ziekenhuis geweest en voor medicatie gekozen. omdat ik niet wou wachten tot mijn lichaam het zelf afstoot. nadien heb ik een tatoo laten zetten wat alleen voor mij is.ik heb de echo in een lijstje van prenatal en die staat op de kast . nu klinkt het allemaal heel nuchter en zonder gevoel maar heb echt wel gehuild maar ook wel het besef Wat zou r mis zijn geweest als het voldragen zijn geweest of wat als je verder in de zwangerschap was geweest en het was dan mis gegaan. lang verhaal maar ieder gaat er anders mee om ,dit wat ik heb gedaan voelde voor mij goed .hoop dat je het snel een plekje kan geven .nogmaals heel veel sterkte komende tijd.xxx

  • rlyblue

    Sterkte met dit verlies.

  • dagdromer

    meid wat verschrikkelijk verdrietig Geef jezelf de tijd en maak zeker dat boekje. ik heb bij 1 van mijn miskramen een hangertje in de vorm van een traan met daarin een babytje gekocht. Amper gedragen maar hij hing aan de spiegel boven de schouw en dit was voor mij belangrijk. Zorg goed voor jezelf en gun jezelf de ruimte om het op jouw manier te verwerken, ook voor je partner, hij verwerkt het misschien op een andere manier en dat mag. Heel veel sterkte!!

  • dodo81

    Ten eerste veel sterkte en niet letten op opmerkingen die je kan krijgen. Zelf heb ik het verwerkt door t echt te begraven, misschien vind jij een ander ritueel meer rust geven. Denk in ieder geval over hoe jij afscheid wil nemen. Er zijn veel sites over wat mensen doen om te verwerken.

  • xmarii

    Jeetje wat erg. Heel veel sterkte

  • meliska

    sterkte meid :) en dat boekje word mooi, gewoon doen wat je zelf wil is het beste voor te verwerken, en laat je niet afschepen met het was nog vroeg en dit en dat, gewoon een boks geven :) kan ook op luchten :D

  • marjon28

    Wat erg..ook ik heb t 2 x meegemaakt.. Ik x met 6 weken 1 x met negen weken..erg verdrietig en teleurgesteld maar aan de andere kant ook heel nuchter..Ws was er in de ontwikkeling iets niet goed en moet je blij zijn dat je lichaam t afstoot..hard gezegd maar zo zag ik t wel..toen natuurlijk niet want je wou dit kindje zoooooo graag..maar kop omhoog en je moet toch verder.. Ik heb na de twee miskramen nog weer n prachtige dochter mogen krijgen..ze is nu drie weken.. Ook had ik al n gezonde dochter...het komt..ook voor jou!! Heel veel sterkte..t is niet niks..

  • eenhoorntje

    Dank jullie @nina2014, wat naar dat jullie dit ook hebben meegemaakt. Wij willen we een boekje ter herinnering maken, daar doen we dan de echo foto's in en de testen en schrijven we beide iets voor het kindje dat we helaas nooit mogen zien.

  • nina2014

    heel veel sterkte heb het zelf ook helaas mee gemaakt. praat er goed over met je vriend. wij hebben een boompje gehaald en deze voor dat kindje geplant

  • marina1975

    heel veel sterkte met dit verlies