Cadeautje
Even een blogje tussendoor...
Ik las net de vraag van "Snoetie" waarin gestelt werd, dat het heel normaal c.q. gebruikelijk is dat de man een cadeautje koopt voor de pas bevallen vrouw (sieraad o.i.d.). En idd, dat vind ik zeer normaal. Want jij geeft de man toch ook een cadeau? Namelijk een zoon of een dochter?
Mijn vader heeft mijn moeder bij de geboortes van mijn broer en mij een gouden bedeltje gegeven voor aan een gouden bedelarmband. Met daarin de namen gegraveerd van mij en mijn broer. Nu is mijn vader altijd al wel van de jubilea e.d. Alles wordt gevierd met een toepasselijk cadeau, gedicht of lied. Zo is hij nu eenmaal; vindt ie leuk!
Maar bij mijn man thuis dus helemaal, niks, nada, noppes, niets. Geen idee had hij ervan. Wist ook absoluut niet waar ik het over had met mijn hintjes, die ik alsmaar gaf. Heb dus ook heel even beteuterd gekeken toen ik een dag na de bevalling thuis kwam in een onversierd huis, dat er nog precies zo bij lag zoals ik het twee dagen daarvoor had achtergelaten. Hij had er helemaal niets aan gedaan. Geen bloemen, geen ooievaar, geen slingers, geen cadeautjes, niets. Alsof er helemaal niets gebeurt was (de ooievaar
kwam uiteindelijk wel, 3 dagen later en werd door vrienden gezet).
Nu zul je denken... En je vader dan? Heeft die niets voor je gedaan? Nee, en dat komt zo: Mijn ouders wonen 200 km bij ons vandaan en was al blij, dat ie op de dag van de bevalling niet aan het werk was en naar ons toe kon komen. Daarbij hebben wij van mijn ouders een zilveren gegraveerd kinderbestek gekregen als kraam cadeau. Mijn moeder had een kraammand gemaakt, maar die van de weeromstuit thuis laten staan toen ze met de auto naar Heerlen reden. Halverwege kwamen ze daar achter, maar ja... Toen was het te laat om nog weer om te keren.
Bovendien... Dit hoort je man te doen en niet je vader, die net opa is geworden.
Mark had die nacht ervoor thuis geslapen (Matthijs en ik moesten een nachtje in het ziekenhuis blijven) en meneer kwam eens tegen een uur of 11 weer aankakken in het ziekenhuis, dus dan heb je toch wel het idee: "Hij heeft iets aardigs in petto", maar nee...
Ja, uiteindelijk heb ik wel een cadeautje van hem gehad. Maar wel bijna een half jaar te laat. Matthijs is geboren in juni 2008 en in december 2008 lag er ineens een heel klein doosje op mijn kussen. Daarin zat een hele mooie ring (die nu nog steeds gegraveerd moet worden met een naam, maar daar zeuren we niet om). Hij kreeg nl. op een gegeven moment de vraag van vrouwelijke collega's, over wat hij mij cadeau gegeven had, na zo'n immens cadeau van een zoon. Toen begon bij hem ineens het lichtje te branden over al die hints die ik hem gegeven had, tijdens de zwangerschap.
Ik kreeg wel telkens van collega's de vraag of het een vervroegd kerstcadeau was, hahaha. Want anderhalve week later zou het kerst zijn en Matthijs bijna een half jaar.
Ik moet wel zeggen, hij heeft me er wel enorm mee verrast. Maar het speciale is er wel een beetje af, na een half jaar.
reacties (0)