Tja..

Hoi dames,

Zo blij als ik de vorige blog nog was, zo verdrietig ben ik nu.
Bij onze 1e echo (ong 8 wkn zwanger) bleek ons kindje niet groter te zijn dan 5 wkn. We moesten met een week weer terug komen voor een 2e echo. Hier bleek dat er niks veranderd was en dat ons kindje dus gestopt was met groeien.

Dat betekende dat we naar het ziekenhuis moesten. Daar hebben ze nog een keer gekeken. We kregen 3 opties. Afwachten tot het vanzelf los zou laten, vaginale pillen die krampen/weeën zou geven, of een curettage. Afwachten wilden we niet. Ten 1e omdat je dan misschien nog wel 5 wkn in spanning zit, ten 2e omdat we binnenkort vakantie hebben en we die tijd willen gebruiken om dit te kunnen  verwerken.
Dan blijven de pillen en de curettage over. We hebben voor de pillen gekozen. Dan kan je het thuis ondergaan. Mocht het met een ruime week nog niet schoon zijn van binnen, moet ik alsnog gecuretteerd worden.
De pillen dus. Wat een HEL zijn die dingen zeg. Sowieso omdat je op dat moment dus definitief een einde maakt aan de zo gewilde zwangerschap. Maar de krampen waren verschikkelijk. Ik heb dubbelgeklapt op de bank liggen janken en paracetamol deed ook niks. Ik had wel een zetpil meegekregen, maar ik wist niet of de pijn nog erger zou worden dus durfde het niet aan die al te gebruiken. Uiteindelijk had het prima gekund. De volgende dag 's ochtends ben ik heel veel kwijt geraakt. Heel emotioneel moment.

Nu zit ik dus thuis. Zit momenteel in de ziektewet. Ik werk met mensen en ik kan het niet opbrengen om de hele dag aardig en vrolijk te moeten zijn. Gelukkig krijg ik alle begrip vanuit mn werk.

En nu...wat doen we nu.

We hadden alles al bedacht. We zouden eind febr, begin mrt ons kindje in onze armen mogen sluiten. Ook stond trouwen op de planning, 6 mnd na de geboorte. Hebben de ringen in huis, heb mn jurk al uitgezocht. Er waren dus al wat voorbereidingen getroffen. En nu is alles veranderd, al onze liefste wensen zijn voor nu kapotgegooid.
Mn hoofd is een achtbaan van emoties. Jantje lacht, Jantje huilt. Slaap slecht, hoofdpijn, spanning in mn lijf. En maar malen, wat is de beste oplossing.
Ik heb iets bedacht, iets wat ik ook al heb uitgesproken naar vriendlief. Hij moet er even over nadenken, omdat het allemaal natuurlijk nog maar net gebeurd is.

Aangezien we heel graag zsm weer willen proberen om weer zwanger te worden (het duurde deze keer ook 11 rondes voordat het gelukt was), en ik wil niet zwanger (lees niet met een dikke buik) trouwen, had ik bedacht om deze dec te trouwen. Ik weet het, het is kort dag. Maar dat moet geen probleem zijn. Dan kan mijn lichaam even bijkomen van al die hormonale schommelingen (zwanger/niet zwanger). Als we dan vanaf oktober weer gaan proberen zwanger te worden, dan kan ik hooguit, mocht het meteen weer lukken, 2,5 maand zwanger zijn. In mijn beleving moet dat voor het dikke buiken scenario geen probleem zijn. Dan zijn we dit jaar nog getrouwd, wat qua erkennen van het kindje ed ook veel praktischer is, en we hoeven het opnieuw proberen zwanger te worden niet naar volgend jaar uit te stellen.

Je leest wel, ik ben veel te druk in mn hoofd. Aan de ene kant ben ik nog aan het verwerken dat ik niet meer zwanger ben. Wat ik ter bevestiging, of reminder, zelfs af en toe tegen mezelf moet zeggen. Aan de andere kant ben ik al weer aan het bedenken wat we nou moeten doen. We hebben van een o zo gewilde zwangerschap, het ouderschap, mogen proeven. Dat willen en kunnen we nu niet weer een jaar van ons afzetten. Daarnaast hebben we het al bijna een jaar over trouwen. We hebben dus al ringen gekocht, ik heb me jurk al uitgezocht (want dat zou met een dikke buik niet meer lukken). Dus trouwen wil ik niet nu ook nog weer zo'n anderhalf jaar van me af zetten.

En zou gaat het dus constant. Ik wordt helemaal gek van mezelf. En van mn hormonen.

Ik hoop dat we straks in de vakantie rust vinden, en tot een beslissing kunnen komen. Zwanger worden zit er de komende 6 wkn sowieso niet in. Dus we moeten wachten..En wachten duurt lang. Helemaal als je wacht tot je dromen uitkomen.

Lieve dames, ik wens jullie allen die zwanger zijn een hele goede zwangerschap toe. Dat jullie deze ellende bespaart mag blijven. Geniet met volle teugen van deze schitterende tijd! Ik hoop dat ik mij snel weer tot jullie mag voegen.

Tot die tijd zal ik wel mijn berichtenbox in de gaten blijven houden, maar verder niets meer posten. Hopen dat dat me ook wat rust zal geven.

Liefs dromer